Bisschoppensynode afgesloten 25 oktober 2015. De bisschoppen­synode is afgesloten en er is in zeer korte tijd een eindverslag gereed gekomen dat in al zijn onder­delen op tweederde meerder­heid van de stemmen van de synodevaders kon rekenen. Het document wordt aangeboden aan de paus en – anders dan eerder was gezegd – bestaat nu het vermoeden dat er wellicht toch een pauselijke aposto­lische exhor­tatie over huwelijk en gezin zal komen. De synode heeft bijzon­dere aandacht besteed aan de gezinnen die in moeilijk­heden verkeren of uiteen gevallen zijn, aan mensen die in niet-huwelijkse relaties leven. Ook zij zijn kinderen van God en kinderen van de kerk. De synode heeft verschil­lende suggesties gedaan om hen meer bij het leven van de kerk te betrekken. In de media en de discussies buiten de synode kwam veel nadruk te liggen op gescheidenen die hertrouwd zijn en voor­waarden waar­onder zij eventueel de heilige communie zouden kunnen ontvangen. De paus had tevoren al vaker gezegd dat dit niet het belangrijkste is en zeker niet de panacee voor alle problemen. Er ligt in zoverre wel een probleem dat zeker in onze westerse maat­schappij iedereen ter communie gaat, ook zonder de nodige voor­be­reiding: zonder geloof in de Eucharistie, zonder berouw over de zonden, zonder biecht, zonder verlangen om Christus te volgen en als oprecht christen te leven. Communi­ceren is een sociale gebeurtenis geworden en dat is eigenlijk heel erg omdat het wezen­lijke waar het om gaat in de kerk: de verlossing, het geloof en de navolging van Jezus Christus uit beeld geraken. En dan lijken alleen diegene niet te mogen communiceren die je aan kunt wijzen, terwijl er zoveel anderen zijn… Maar is dan niet het eigenlijke probleem dat er een nieuw bewust­zijn moet komen van wat het wil zeggen een leerling van Jezus te zijn? >>> http://www.arsacal.nl/

Rechtvaardige en onrechtvaardige oorlogen

Syrië, 23 oktober 2015.

Door Pater Daniël

Pater Daniël Maes o.praem in Syrië

---

We kunnen nooit echt gelukkig zijn met een militaire actie omdat ze altijd dood en vernieling brengt. Toch maken we onderscheid tussen een rechtvaardige en onrechtvaardige oorlog. De oorlogen tegen, Irak, Libië, Syrië zijn onwettige, onrechtvaardige oorlogen en de westerse sancties opgelegd aan Rusland en andere landen zijn onwettig, economisch terrorisme. Bovendien voert de internationale coalitie onder leiding van de VS een oorlog zogenaamd tegen het terrorisme van IS. Ook dit is onwettig, onrechtvaardig en bovendien inefficiënt. Hoe kun je oorlog voeren tegen het terrorisme in een land terwijl je je zelf gedraagt als terrorist in dit land door zijn soevereiniteit niet te erkennen? Deze internationale coalitie heeft dus in feite het terrorisme alleen maar geholpen, de bevolking verder uitgemoord en het land nog meer vernietigd. Deze week heeft ze de elektriciteitscentrale van Aleppo gebombardeerd. Het is niet de eerste keer dat deze coalitie de vitale infrastructuur in Syrië vernietigt, maar nu is het wel bijzonder cynisch omdat op dat ogenblik John Kerry plechtig zijn grote bekommernis uitsprak, nl. zijn vrees (eigenlijk zijn wens) dat Syrië nu helemaal zal vernietigd worden. Ondertussen heeft de NAVO op 21 oktober op de luchtmachtbasis van Trapani Birgi plechtig haar monster militaire oefening ingezet, Trident Juncture 2015 genaamd, met 36.000 militairen uit 30 landen, 200 vliegtuigen en 60 schepen voor oefeningen gedurende deze en volgende maand in Italië, Spanje en Portugal. Na de afbraak van de Berlijnse muur in 1989 werd namelijk onmiddellijk een nieuwe muur voorzien tussen het westen en Rusland. Nu bereidt de NAVO zich actief voor om een volgende ronde van moorden en vernietigen te beginnen tegen Rusland. Gelukkig is er vooral in Italië, van waaruit het geheel geleid wordt door de Amerikaanse admiraal Ferguson, een sterke oppositie op gang gekomen. Deze en volgende maand mogen we pittige demonstraties verwachten in Rome, Milaan, Napels, Pisa, Firenze en Madrid onder de slogan: Neen aan de oorlog, neen aan de NAVO! (…)

Toch zijn we hoopvol. De oorlog die nu tegen alle gewapende rebellen in Syrië gevoerd wordt is een rechtvaardige en bovendien efficiënte oorlog omdat hij in volledige samenwerking is met de wettige regering, het leger en het volk. Alle drie juichen deze onverwachte hulp toe. De Syrische president is daarvoor zijn Russische collega in Moskou ook gaan bedanken. Dit was tevens een sterke uitnodiging aan het westen om eindelijk eens het soevereine Syrië en zijn wettige regering te erkennen. Uiteindelijk is het volk belangrijker dan de persoon van de president. Het Russische leger schijnt in Syrië ook zijn superioriteit in de conventionele oorlogsvoering te tonen. Smalend zeiden Robert Gates en Condoleeza Rice deze week nog dat het Russische leger een macht van tweede rang is. Hiermee lijken ze eerder de verbijstering van zichzelf en van de wereld te willen verbergen. Sinds Rusland het hele communicatiesysteem van de USS Donald Cook in de Zwarte Zee op 12 april 2014 kon lam leggen, wisten de hoge heren vechtersbazen al dat het krankzinnig dure anti-rakettenschild van het Pentagon nutteloos en zinloos is. Rusland kan ook alle communicatiesystemen van de NAVO lam leggen. Nu is er niemand anders die de echte militaire operaties in Syrië kan kennen dan Rusland en Syrië. Daarom hebben ze de mogelijkheid ook het luchtruim van Turkije aan de Syrische grens te gebruiken om de Turkse terroristenkampen te lokaliseren en de Israëlische vliegtuigen terug te dringen aan de grens met Palestina. Sinds deze rechtvaardige oorlog in Syrië van begin deze maand zijn er al meer dan 5.000 terroristen gedood (van Ahrar el-Sham, al-Qaïda en IS), waaronder een aantal kopstukken. Vervolgens zijn er al minstens 10.000 huurlingen gevlucht naar Turkije, Irak en Jordanië. Ali Haidar, de Syrische minister van verzoening kan aanvullend nog melden dat er duizenden gewapende opstandelingen zijn die zich deze maand overgegeven hebben aan de Syrische autoriteiten. De laatste 2 jaar, voegt hij er bij, zijn alles samen reeds 10.000 van deze strijders zo van kamp verwisseld. Dit doet wel de wenkbrauwen fronsen over het feit dat het westen dit toch betrekkelijk klein land met zovele tienduizenden terroristen heeft overspoeld. Welk land zou hiertegen stand kunnen houden?

Bron: Email van pater Guy Borreman sj, via Zuster Lucienne

---

 

Een paard van Troje.

Zo omschrijven traditioneel-gezinde katholieken de Relatio Finalis, het einddocument dat de bisschoppensynode dit weekend moest besluiten. Veel traditioneel-gezinde groeperingen zien graten in het document en vrezen zelfs voor een volledige ontmanteling van de Katholieke Kerk.

De christelijke groepering Voice of the Family, een organisatie die zich inzet voor de belangen van gezinnen, trok al voor de eigenlijke synode aan de alarmbel. Nog anderen wachtten af, om uiteindelijk te moeten besluiten dat de synode neerkomt op een nieuwe modernisering van de Kerk. Reporter Michael Voris van Church Militant versloeg het einddocument.

“De controversiële synode over de familie werd beëindigd. Het resultaat is een vaag, weinigzeggend document dat drie weken op zich heeft laten wachten. Nu al wordt de vraag gesteld: wat is hier het nut van?

Het uiteindelijke document zegt niet veel over de hele homoseksuele situatie, anders dat er veel nood bestaat om families met een homoseksueel lid te vergezellen. Daar is dat woord weer, ‘vergezellen.’ Als het aankomt op het hoofdprobleem, de Heilige Communie voor gescheiden en hertrouwde personen, bestaat er een beetje dubbelzinnigheid (stel je voor). Het probleem zou “situatie-per-situatie” moeten worden benaderd. Dat zou een tijdbom kunnen zijn wachtend om tijdens de komende maanden te exploderend,afhankelijk van wat de paus zegt, doet of toelaat.

Maar gelovige katholieken moeten zich vooral zorgen maken om wat we zouden kunnen omschrijven als de “geest van de synode.” Iets wat lijkt op de geest van Vaticanum II, dat in de jaren 70 door liberalen en progressieven werd gebruikt om vooruit te gaan enom de Kerk te ontmantelen. Vader Thomas Rosica, de liberale homoseksueel van het Vaticaanse persagentschap, begeeft zich al op dat glad ijs. Rosica, zul je vast nog weten, is de priester die zich tijdens persconferenties bleef inzetten voor de homoseksuele belangen.

Wat niet kan worden genegeerd, is het standpunt van de Afrikaanse en Poolse bisschoppen, samen met veel anderen die deelnamen aan de synode. Door krachten te bundelen, waren ze in staat om iets te creëren wat steunt op orthodoxie. De geschiedenis zou dit kunnen registreren als het begin van de laatste, omvangrijke clash tussen de ketters en de orthodoxen, met een resultaat dat lang nog niet zeker is.

Maar waar de synode op zijn minst voor heeft gezorgd, is om de aandacht te richten op het feit dat er een strijd is en vanuit dat perspectief, heeft het de tanden van de vijand in de Kerk gezet.

Beknopte samenvatting: de homoseksuele vooruitgang naar een officiële zegening of aanvaarding door de Kerk is afgeremd. Over de Communie voor gescheiden en hertrouwde personen bestaat nog altijd twijfel, maar het is zeker iets wat in de toekomst zal zorgen voor oproer.

Wat interessant is, is dat een tweederdemeerderheid nodig is om een uitsluitsel voor die vraagstukken goed te keuren, in dit geval komt dat neer op 177 stemmen, en vroege resultaten doen uitschijnen dat dit vraagstuk met 178 voorkeurstemmen werd goedgekeurd.

De Kerk lijkt zich op een gigantisch kruispunt te bevinden. Van positief belang is dat de orthodoxen niet werden verslagen – en dat we de Almachtige God kunnen danken. Maar – en dit is een grote maar – deze strijd is nog niet gestreden, nog lang niet. Mensen zoals homoseksueel Vader Rosica, kardinaal Donald Wuerl en hun bondgenoten zullen zich niet laten kennen. Ze zijn in deze strijd vermengd tot hun laatste dagen.

Wat kun je nu als trouwe katholieken nog doen? We moeten vechten. Je realiseert je dat de mist over het slagveld is getrokken en dat geen enkele zijde – op dit moment – in het voordeel is. Op een bepaalde manier, is dat een verbetering voor trouwe katholieken dan de situatie waarmee de synode is begonnen. Maar een klein voordeel wint geen oorlog.

Decennialang, heeft de progressieve en heterodoxe meute grote voordelen geboekt in de afwatering van het geloof, hun slechtheid vermommende met een taal die doet denken aan Vaticanum II. Deze synode lijkt die vooruitgang te hebben afgeremd. Maar deze strijd is ver van gestreden.

Op de vijftigste verjaardag van Vaticanum II, zou het een keerpunt kunnen zijn voor die liberalen die oud worden en zichzelf niet door anderen vervangen. Of het zou gewoon een moment van rust kunnen zijn in hun campagne, terwijl ze zichzelf opnieuw bewapenen en sterker terugkomen om hun zaak te verdedigen. Welke richting dit uitgaat, zal vooral afhangen van de trouwe katholieken die zichzelf sneller dan de vijanden van onze Lieve Heer, die zich momenteel in de Kerk bevinden, zullen moeten bewapenen.

Als sluitende voetnoot na deze vermoeiende, uitputtende maand: Toen, op dezelfde dag dat Paus Benedictus zijn aftreden aankondigde, op 11 februari 2013, het feest van Onze Lieve Vrouw van Lourdes, er een schitterende bliksemschicht de top van de doom van Sint-Pietersbasiliek raakte, kwam er zoveel kracht vrij dat de stroom in vele buurten rond het Vaticaan wegviel. Sommigen zagen het als een soort van teken.

Drie jaar later, aan het begin van de synode, was onze ploeg vroeg wakker en zag een dreigende wolk, een mist dat over het Vaticaan heen kroop, vanuit het noorden. Het leek mysterieus, alsof het een soort van omen zou kunnen zijn. Een waarschuwing vanuit de Hemel, gewoon het weer, toeval – wie weet? Maar we kunnen zeker stellen dat het beeld een mooie schets maakt van de realiteit die zich heeft afgespeeld sinds na de aftreding van Paus Benedictus en de beëindiging van de synode”, aldus Voris.

Bronnen: http://www.churchmilitant.com/news/article/breaking-final-synod-showdown-report  /  VP.com

---

---

Jan Leechburch Auwers

• Heiligheid… – ook iets voor mij?
• Paus Johannes Paulus II in Fatima
• De rozenkrans verdedigt en beschermt het geloof
• Archiefconglomeraat J.A.A. Leechburch Auwers, 1938-2009

Optimist tot in de kist

Algemeen

• RKPN partijgeschiedenis
• Wie is Jan Leechburch Auwers

Boodschap van de Vader

• Boodschap van de Vader – introductie
• Moeder Eugenia Ravasio in het kort (1907-1990)
• Scribd-document ‘Boodschap van de Vader’ – Moeder Eugenia Ravasio
• Manuscript: “De Vader spreekt tot Zijn kinderen”

De Brandende Lamp

• De Vrijmetselarij en de katholieke Kerk
• De voorspelde wereldramp van de ‘Drie Dagen Duisternis’

Kindschap Gods

• Pater Johannes Reus
• Ons leven als kind van God
• De nieuwe Sint-Franciscus: de H. Joseph Labre
• Verband tussen de geest van armoede en het aantal roepingen voor het priesterschap en religieus leven?
• Paus Johannes Paulus II: De goddelijke deugd van liefde
• Pastoor van Ars en Pater Pio, twee heiligen in dienst van Gods Barmhartigheid

---