Syrië, vrijdag 24 juni 2016, door pater Daniel

“De ene kolking roept de andere op” (psalm 42,8)

Denk niet dat we een rustig en gezellig leventje leiden, ver van alle miserie verwijderd. Al is ons leven boeiend en  hoopvol, dagelijks dragen we de grote zorgen van het land en van de Kerk met ons mee. De ellende van de onrechtvaardige oorlog tegen Syrië brengt steeds nieuwe miserie mee. De grootste materiele zorg voor Syrië  ligt nu in het feit dat er nagenoeg geen werk is en als er iets opgezet wordt, is het heel moeilijk om een afzetmarkt   te vinden. De sancties maken het heel moeilijk en bijna onmogelijk om hetgeen gemaakt, gewonnen, geproduceerd wordt op een gewone wijze buiten te  kunnen verkopen. Ook vroeger bracht het land veel meer voedsel voort dan het zelf nodig had en zo kon er worden uitgevoerd. De Syrische producten waren bekend en gegeerd tot in Zweden en tot in de golfstaten toe. Dit gold voor graan, landbouwproducten, textiel… Nu heeft de westerse huichelachtige en criminele houding er voor gezorgd dat een dergelijke uitvoer langs alle kanten gebokkeerd wordt. De kersen en abricozen uit deze streek zijn topkwaliteit en zouden in het buitenland goed verkocht  kunnen worden waardoor vele families hun kost konden verdienen. In plaats van het volk te helpen wordt het welbewust door de “internationale gemeenschap” nog gewurgd.

Ook op kerkelijk gebied zijn er ernstige problemen. Deze week had van 15-20 juni in Aïn Trez (Libanon) de jaarlijkse synode van de grieks-melchitische (katholieke) kerk moeten plaats vinden als een broederlijke samenkomst van kerkleiders, die eensgezind de problemen aanpakken  onder leiding van  patriarch Gregorius III Laham. Er is echter nogal wat verschil van mening in verband met de aanpak. Anderzijds is dit dan weer een kans om eindelijk eens werk te maken van een echte eenheid. Het is zoals in een huwelijk. Soms krijgen ouders onenigheid onder elkaar omwille van moeilijkheden die van buiten af hun gezin teisteren. Dit is dan een gelegenheid om juist in een grotere eensgezindheid te problemen aan te pakken.

Deze week kregen we bezoek van de orthodoxe (gehuwde) pastoor van Deir Ateih met een zestigtal parochianen. Het was een heel hartelijke ontmoeting, waarbij hij er op aandrong  om ook hen eens  te komen bezoeken. Katholieken hebben in Syrië beslist wat te leren van de  orthodoxen.

De maat is vol!

Eind  september 2015  hebben de  Russen de bedoelingen van hun militaire hulp  in Syrië meteen duidelijk gemaakt: het evenwicht herstellen zodat Syrië een sterk  uitgangspunt heeft om te  onderhandelen over een politieke oplossing. Toen Poetin meende dat het Syrische leger  sterk genoeg stond om het land geleidelijk te bevrijden, hebben de Russen zich gedeeltelijk teruggetrokken en heeft het Syrische leger inderdaad ook Palmyra kunnen innemen. Samen met  de VS besloten de Russen vervolgens om een staakt-de-vijandelijkheden in te  stellen en  de Russen staakten zelf onmiddellijk  hun luchtaanvallen.  En hier begon de  wrevel en de onenigheid met de Hezbollah en Iran. Zij waren immers vanaf het begin overtuigd dat de VS en hun bondgenoten helemaal geen staakt-de-vijandelijkheden zouden respecteren. De feiten hebben hen helaas gelijk gegeven. Zij gebruikten de rust om zich te reorganiseren. Saoedi-Arabië, de VS en vooral Turkije loodsten duizenden tonnen wapens en munitie samen met massa’s nieuwe terroristen Syrië binnen en begonnen dan een ware oorlog in het Noorden: Aleppo, Idlib, Lattaquie. Ondertussen lieten ze  de “vredesonderhandelingen” mislukken. Dezelfde terroristengroepen en de landen die hen steunen, gaven uitgerekend Syrië en Rusland de schuld  van het schenden van het bestand, wat de westerse media welwillend en kritiekloos slikten. Tegelijk vochten zogenaamd de VS met de Koerden tegen Daesh om een onafhankelijk Koerdistan in het Noorden voor te bereiden, met de goedkeuring van Saoedi-Arabië en  de VS. Hierop luidden de Turken dan weer de alarmklok omdat zij op geen enkele wijze een onafhankelijk Koerdistan wensen. Voor Syrië is dit geen probleem. De Syrische president heeft steeds duidelijk gemaakt dat er geen sprake is van een opsplitsing van het land,  dat  Syrië één zal blijven en tot de laatste centrimeter  bevrijd zal worden. Bij dit alles hebben de Russen  steeds een rechtstreekse confrontatie met de VS, Israël en zelfs Turkije willen vermijden.  Ze hebben  moeten toegeven dat ze eens te meer door de VS en hun bondgenoten bedrogen werden. Nu is de maat vol. Het is meer dan  duidelijk dat  de VS en hun vrienden niet willen dat de oorlog in Syrië eindigt, ze willen ook niet dat de  onderhandelingen tot een politieke oplossing leiden, ze willen de val van Syrië om een marionet aan te stellen die het land verplicht de belangen van Amerika te dienen en niet die van het volk. Dat was, is en blijft hun doelstelling, verborgen onder alle schone schijn.  Daarvoor dienen ook de zogenaamde “gematigde” rebellen, die moorden en vernietgien zoals de anderen. Rusland blijft er  op aandringen dat er dan een duidelijke scheiding gemaakt wordt tussen de gematigde rebellen en de Al Qaida groepen, maar hiervoor vraagt Amerika al maanden uitstel, omdat het zogenaamd zo moeilijk is onderscheid te maken.  De ministers van landsverdediging van Iran, Rusland en Syrië hebben uiteindelijk in Teheran op 9 juni een topontmoeting gehouden om de violen .gelijk te stellen. Het ziet er naar uit dat zij opnieuw de strijd tegen alle terroristen in Syrië zullen hervatten. Het is hierbij helemaal niet zeker dat   de  troepen van de VS, Frankrijk, Duitsland en Turkije, (en onnozele  Belgen?), die illegaal in Syrië aanwezig zijn, nu zullen gespaard worden.  De Hezbollah zal hierbij opnieuw zijn centrale rol opnemen. We mogen verwachten dat de slag om Deir Ezzor zal beginnen, o.l.v. Ali Chamkhani, secretaris van de Hoge Iranese Veiligheidsraad, en we hopen dat de zuivering op gelijkaardige wijze zal gebeuren als destijds in Qousseir, Qalamoun en Zabadani.  De huichelachtige oproep van John Kerry, die ongeduldig blijft uitzien naar het vertrek van de Syrische president, zal op de coalitie van Damascus, Moscou, Teheran en de Hezbollah geen enkele indruk meer maken.Terwijl ik dit schrijf heeft John Kerry nu opnieuw twee maanden uitstel gevraagd aan de  Russen om  een scheiding te kunnen maken tussen de gematigde rebellen en Al Qaida. En dit was de druppel die de Russische emmer deed overlopen. De Russen hebben meteen de Al Qaida basis Attanf, aan de  Jordaanse grens gebombardeerd, waar in feite de Amerikaanse troepen zitten. Groot alarm. De Amerikanen waren totaal verrast. Vanuit de Amerikaanse basis in Qatar kwamen Amerikaanse vliegtuigen ter hulp, maar de Russen waren al vertrokken. Toen de Amerikaanse vliegtuigen onverrichterzake   terugkeerden, kwamen de Russen weer om de basis verder te bombarderen (zoals de resoluties van de UNO Veiligheidsraad het ook vragen!) Trouw aan de open inzet van de  Russen, heeft Gerasimov, hoofd van de Russische generale staf meegedeeld dat ze de basis van Attanf hebben gebombardeerd en er lakoniek bijgevoegd dat, als anderen (de VS!) na maanden nog niet het onderscheid kunnen maken tussen gematigde rebellen en Al Qaida, kunnen wij het ook niet! Donderdag heeft Rusland in de VN Veiligheidsraad een raadpleging georganiseerd over de situatie in  Syrië. De Russische permanente vertegenwoordiger Vladimir Safronkov riep iedereen nogmaals op om de grove schendingen van Turkije met zijn blijvende toevloed van terroristen en wapens eindelijk eens te stoppen. En nu maar afwachten wat nieuws de VS, het westen en hun bondgenoten zullen uitvinden om hun laffe houding tegen het Syrische volk te blijven voeden.

Een volksprotest tegen de vernietiging van de christelijke identiteit.

De oude Europese adel is goed vertrouwd met  de diplomatieke geplogendheden. De Duitse baron Norbert von Handel, procurator van de zeer katholieke orde van St. Joris, verbonden met het huis van Habsburg-Lotharingen (waarvan de oorsprong teruggaat tot 1308), schrijft een open brief aan “Madame Merkel” of Angie de Slang, en ziet deze keer geen enkele reden om aan dit  lid van de Stasi, van de SED van het voormalige Oost-Duitsland en  vrijmetselaar, enige eretitel of diplomatiek strikje  toe te kennen. In veertien punten lanceert deze doctor in de rechten een vlijmscherpe aanval tegen haar en vraagt  met welk recht zij  Duitsland en Europa  meent te mogen   ruineren, islamiseren,  destabiliseren en vooral hun  christelijke identiteit  vernietigen.  Hij vraagt haar met welk recht zij de miljarden belastinggeld van de Europese burgers voor  Griekenland onder de Duitse en Franse bankiers mag verdelen, de ondemocratische Turkse politiestaat ter wille mag zijn en tienduizenden Turken in Europa mag binnen halen en tenslotte Europa  door het alomvattende handelsverdrag van het TTIP mag overleveren aan de grote industrieën en financiële belangen van Amerika. Hij kondigt aan dat de groeiende weerstand van steeds meer bewuste christenen haar en haar desastreuze politiek ten val zal brengen en dat zij de geschiedenis zal ingaan als de schimmige politica  die ons werelddeel heeft verwoest. (Voor de hele uitleg:  http://www.medias-presse.info/les-14-points-du-baron-van-handel-de-lordre-de-saint-georges-qui-vous-donne-ce-droit-mme-merkel/56451#3ZDDS7FfKOyR8IhD.99)

Pater Daniel

bron: e-mailbericht

Goede Vrienden,

We zijn nu wetenschappelijk, technisch en materieel in staat om aan iedere familie en wereldburger ruimschoots eten, kleding, onderdak, onderwijs en nog een pak technische hulpmiddelen te geven en de wereld in te richten als een soort sociaal 2,5-sterren hotel. Helaas, dit interesseert de machtigste wereldleiders niet. Zij willen oorlog, want dat brengt pas op. Kost wat kost zullen ze Daesh in leven houden als hun onmisbaar instrument voor een permanente oorlog. Gisteren waren de zionisten en Saoedi’s twee handen op één buik. Vandaag zijn de zionisten en de Turken bijzonder eensgezind. De toekomst van het wereldterrorisme is verzekerd. De aandacht moet inmiddels afgewend worden naar een ingebeeld gevaar. Daarvoor dient de huidige hysterie tegen Rusland – made in USA –. Ze wil ons doen geloven dat Rusland klaar staat om de Baltische staten binnen te vallen, terwijl het daar geen enkel militair of economisch belang bij heeft. De wapenindustrie, de militaire bases, monster-legeroefeningen, oorlogen tegen onschuldige volkeren en steun aan terroristen kunnen zo groeien als kolen, samen met de armoede en de ellende voor een massa mensen.
Europese leiders doen gewillig mee en laten zich als schoothondjes vertroetelen. Van een 2,5-sterren hotel naar een wereldomvattend concentratiekamp! Neen, van deze wereld is geen heil te verwachten.
Gelukkig begint de Europese Toren van Babel door de Brexit al flink af te brokkelen. Daniel Keller, de grootmeester van de Franse Loge heft een luide klaagzang aan – samen met zovelen! – omdat een van hun meesterwerken bedreigd wordt. Wij juichen en hopen dat de Europese landen hun vrijheid en eigen waarden zullen hernemen, samen met hun onvervreemdbare verantwoordelijkheid. Laat ze maar komen: na de Brexit, Vlexit, Nexit, Frexit…. om een nieuw Europa op zijn authentieke joods-christelijke wortels op te bouwen.
We hopen dat de weerstand van mensen van goede wil sterk genoeg wordt om de grootheidswaanzin van enkelen te stoppen. .

Pater Daniel

E-mailbericht namens pater Guy Borreman sj,
Zr Lucienne

Kerknet-redactie

De beslissing van Mgr. De Kesel om de samenwerking met de fraterniteit van de Heilige Apostelen te stoppen, leidt tot beroering. Wat zijn de feiten?

1. Wie is de bezieler van de fraterniteit?

De flamboyante Franse priester Michel-Marie Zanotti-Sorkine. Zijn Slavische familienaam dankt hij aan de Russische wortels van zijn joodse grootvader, die naar Parijs emigreerde en zijn kinderen liet dopen. Zijn moeder heeft Corsicaanse roots.

Michel-Marie voelde een priesterroeping op 8-jarige leeftijd, maar zocht eerst zijn weg in het artistieke milieu, als muzikant en schrijver. Daar werd hij getroffen door de afwezigheid van geloof en kerk, wat hem weer op het spoor van zijn eerste roeping bracht.

Eerst zocht hij aansluiting bij de orde van dominicanen. Na 4 jaar stapte hij over naar de franciscanerorde. Om weer 4 jaar later te kiezen voor een opleiding als regulier priester (in een bisdom). In 1999, op 40-jarige leeftijd, werd hij gewijd door de toenmalige bisschop van Marseille.

Uit Marseille ging hij weg. In Parijs was hij niet welkom. Sinds 2014 woont en werkt hij in het mariaal bedevaartsoord van Notre Dame du Laus (halfweg tussen Grenoble en Marseille).

2. Wie zijn de leden van de fraterniteit?

De fraterniteit van de Heilige Apostelen telt momenteel 27 leden: 6 priesters en 21 seminaristen. Het merendeel van de seminaristen volgt zijn opleiding in het diocesaan seminarie van Namen, hoewel ze in meerderheid van nationaliteit Frans zijn. Andere Franse seminaristen volgen hun opleiding in het Franse bisdom Bayonne.

Daarnaast is er rond de fraterniteit in België een kring van een 1000-tal sympathisanten. Op de internetpagina van priester Zanotti klinkt het als volgt: Priester in dienst van iedereen, verstaat hij [priester Zanotti] de kunst om mensen aan te trekken die onverschillig of wantrouwig staan tegenover het geloof, alsook mensen die teleurgesteld zijn in de kerk.

3. Waar staat de fraterniteit voor?

De fraterniteit rond priester Zanotti werd pas een feit toen Mgr. Léonard ze stichtte en naar België haalde. We schrijven 7 april 2013. Bij Franse bisschoppen was daar geen bereidheid toe gevonden. De groep heeft als doel priesterroepingen te wekken en te evangeliseren. De nieuwe priesters worden gevormd in diocesane seminaries (Namen en het Franse Bayonne) en benoemd in reguliere parochies.

De priesters van de fraterniteit zijn herkenbaar aan hun traditionele soutane, kledij die zeldzamer werd na het Tweede Vaticaans Concilie. Die traditionele aspecten slaan aan bij veel aanhangers.

4. Waarom haalde Mgr. Léonard de fraterniteit naar Brussel?

Deze beslissing van de voormalige aartsbisschop was van heel persoonlijke aard. Zoals hierboven al vermeld vond de fraterniteit geen gehoor bij de Franse bisschoppen. De grote gehechtheid van Mgr. Léonard aan de figuur van bezieler Zanotti blijkt onder meer uit zijn verhuizing naar Notre Dame du Laus, kort na zijn ontslag als aartsbisschop. Hij woont en werkt vandaag mee in het priesterteam van het bedevaartsoord waar ook Zanotti toe behoort.

5. Waarom stopt Mgr. De Kesel de samenwerking?

Mgr. De Kesel stopt de samenwerking omdat het allereerst aan de Franse kerk toekomt om de priesterroepingen die tot stand komen onder impuls van de fraterniteit, te evalueren en te begeleiden.

6. Wat gebeurt er nu met de reeds gewijde priesters van de fraterniteit?

Zij kunnen priester of diaken van het aartsbisdom blijven en in hun fraterniteit bij de Katelijnekerk blijven wonen. Zoals ook bij andere priesters van het aartsbisdom, zal Mgr. De Kesel bij toekomstige benoemingen rekening houden met hun ervaring en wensen.

7. Wat staat de seminaristen van de fraterniteit te wachten?

De seminaristen kunnen hun opleiding voortzetten aan het diocesaan seminarie (Johannes XXIII in Leuven) als zij het wensen en voldoen aan de voorwaarden voor de priesteropleiding die binnen het aartsbisdom gelden.

8. Welke gevolgen heeft de beslissing voor de sympathisanten van de fraterniteit in België?

Aartsbisschop De Kesel liet weten dat hij wenst dat de ervaring in de Sint-Katelijnekerk zich verder ontplooit. De priesters kunnen, zoals hierboven aangegeven, actief blijven in de parochie. Voor de gelovigen die het elan in de Brusselse kerk genegen zijn, maakt de beslissing dus eigenlijk geen verschil.

9. Wat denken voorstanders van de beslissing?

Theoloog Hans Geybels vindt dat Mgr. De Kesel de seminaristen van de fraterniteit een dienst bewijst: De opleiding levert priesters af die niet meer van deze tijd zijn. Geert De Kerpel, hoofdredacteur van Tertio, stelt vast dat Mgr. De Kesel nieuwe beleidslijnen uittekent, en dat je geen eieren bakt zonder schalen te breken. Wim Collin schrijft in De Standaard: Is het niet logisch dat een bisschop in deze woelige tijden een beetje controle wil op de priesterkandidaten in zijn bisdom?

10. Wat denken tegenstanders van de beslissing?

Zij noemen de stopzetting een regelrechte kerkvervolging, lezen we op de website van Katholiekforum. De rijke oogst aan priesterroepingen van de fraterniteit heeft jaloezie en afgunst gewekt, en Mgr De Kesel heeft besloten om de Fraterniteit uit België te verjagen, juist zoals de Franse revolutionairen dit twee eeuwen geleden deden.

bron: per email ontvangen

Andere video’s; https://www.youtube.com/user/PastoorGeudens

Syrië, 10 juni 2016.

Door Pater Daniël

Al eeuwen leven de verschillende etnische en geloofsgroepen in Syrië in harmonie samen.   De hele Atlantische pers heeft het al  vijf jaar   over een  burgeroorlog. Alle pogingen om een burgeroorlog uit te lokken zijn  mislukt en zullen blijven mislukken. Ondanks de tragische ontwrichting van het land is er  een grote welwillendheid en gemoedelijkheid in het dagelijkse leven.

Omdat ik een tand had stukgebeten moest ik naar de tandarts en wel op zondagmorgen om 10.00 u (dat is hier zoveel als onze maandagmorgen). Met drie komen we in de wachtzaal die vol zit met vrouwen en kinderen. Van de vijftien moeders komen er direct drie heel vriendelijk naar ons toe.  De eerste herken ik als de oudere vrouw die met ons in de schuilkelder de dramatische momenten van de aanval op ons dorp en ons klooster heeft overleefd (november 2013). Soldaten troffen deze vrouw  aan op straat,  hebben haar  opgepakt en voor haar veiligheid naar ons gebracht. De andere twee vrouwen waren uit Qousseir. Toen hun huis kapot geschoten was, hebben ze in onze nieuwbouw het enige grote  appartement dat ongeveer klaar was, gekregen. Daar woonde die familie met drie gezinnen samen. Deze vrouwen moesten nog eens vertellen hoe  dankbaar ze waren dat ze onderdak kregen toen ze zelf geen dak meer boven hun hoofd hadden.  De tandarts zelf is een moslimvrouw. Haar man is veearts en een van onze ijverige vrijwilligers in de ploeg van de hulpverlening. Haar kabinet is kleiner en minder luxueus dan we gewoon zijn in België, maar ze heeft alles wat nodig is. Er staat een heel klein bureau met voor en achter een  stoel. Op het bureau liggen een gsm, een spiegeltje, plastiekzakjes  vol met gebitten,  twee grote agenda’s en daaronder een computer. Er staat ook ergens een vast telefoontoestel. Op de stoel achter het bureau zit altijd wel iemand, want de  mensen komen meestal ook met meerderen tegelijk binnen. Zowel de voordeur als de deur van haar kabinet staan altijd open. Mensen steken eerst even hun kop binnen om te zeggen dat ze er zijn,   terwijl zij met iemand bezig  is. Ondertussen praat zij met iedereen, loopt van links naar rechts zonder één seconde te verliezen en is altijd even goed gezind.

Deze week begon  de ramadan, de jaarlijkse vasten voor de moslims.  ‘s Avonds zijn we het enige moslimgezin dat nu nog  in onze  nieuwbouw woont, gaan feliciteren.  Hun drie kinderen en de moeder komen ons dikwijls  meehelpen bij een of ander werk en de man draagt nu  voltijds mee zorg voor het grote terrein. Wanneer er bij ons een feestelijkheid is komen zij hun meeleven betonen en nu  wilden we hen,  even maar, feliciteren. We  moesten   koffie drinken en dadels eten. De man vertelde dat hij om 2 uur ’s nachts zoveel mogelijk water drinkt want vanaf drie uur tot ’s avonds acht uur neemt hij niets. Toch werkt hij min of meer gewoon zoals altijd. Hij vertelt dat het niet alleen gaat om het niet eten of drinken maar ook om een houding van nederigheid en afhankelijkheid tegenover God. Verder, zo legt hij uit, is het ook belangrijk de woorden, gedachten en daden die anderen kunnen schaden of kwetsen te vermijden.

Uiteindelijk werd er deze week nog eens een container bij ons geleverd. Alle containers komen toe in Tartous. Twee zusters zijn daar een paar weken het gezin, dat verantwoordelijk is, gaan helpen en ze hebben meteen de zaken geselecteerd die daar al jaren staan en die eigenlijk voor het klooster bedoeld zijn. Hiermee werd een container gevuld en deze kwam nu toe. Van heinde en ver stromen  vrijwilligers toe om te helpen. Rolstoelen in alle maten en vormen, looprekken, krukken en allerlei  materiaal voor gehandicapten, meubeltjes, tafels en stoelen, dekens en beddengoed, klederen, speelgoed voor kinderen, keukengerief… In de brandende zon wordt alles naar een geëigende plaats gesleurd. Wanneer frisdrank en een versnapering worden uitgedeeld is er maar een enkeling die heel vriendelijk weigert. Zo zie je wie moslim en wie christen is.

Donderdags komen de gehandicapten van het dorp zich bij ons amuseren. Om te vermijden dat de ramadan hen dan doet rammelen van de honger en dorst, terwijl ze met ons meeleven of meewerken,  bleven ze deze donderdag stilletjes thuis of in het centrum en kwamen ze pas tegen half zes ’s avonds. Ze waren met 15 en acht begeleiders en begeleidsters.  We  konden hen allerlei muziekinstrumenten geven: verschillende soorten xylofoons, blokfluiten, rammelaars,  een trom… Zo ontstond er spontaan op het voorplein een feestje met  muziek, zang en dans.  Sommige kinderen zijn eerder stil, maar anderen zijn heel drukke baasjes. Tegen half acht ’s avonds gingen ze eten en wij aten met hen. Ze wilden ook dat ik vooraf de maaltijd zou zegenen. Er groeit  een sterke vriendschapsband tussen deze gehandicapte kinderen en de gemeenschap, tot beider welzijn.

Waar is God in deze oorlog?

Doorheen alle welwillendheid en harmonie worden we soms geconfronteerd met een indringende  vraag. Een moslim vroeg ons: “Waar is God in deze oorlog? Terroristen worden gesteund en bewapend, zij krijgen eten en geld in overvloed, terwijl wij worden uitgemoord, onze huizen verwoest, onze levensmogelijkheden afgesneden. Wij kunnen slechts met moeite overleven  en worden door de internationale gemeenschap daarvoor nog gestraft”.

Dit is al een vraag die de gelovige in het Oude Testament zich stelde:  waarom gaat het de slechten goed en de goeden slecht? (Toegegeven, dat is alleen maar een probleem als we ons bij de goei rekenen!)

In iedere donkere nacht is er altijd ergens een blinkende ster. Welnu, in deze oorlog  is God aanwezig in al die ontmoetingen die we hoger hebben vermeld. God leeft in de mensen van goede wil. Terwijl er zoveel ellende is, zien we toch overal zoveel goedheid onder de mensen. En vooral, in deze oorlog staat God  aan de kant van de onschuldige slachtoffers. Hij lijdt met hen mee. Toch is Hij ook  in het hele gebeuren van deze oorlog, hoe dan ook aanwezig, zoals Hij aanwezig was bij het ontstaan van het christendom.  De Romeinse keizer Augustus  bepaalde toen als  oppermachtige heerser het leven van nagenoeg alle wereldbewoners. Hij  was er zich totaal niet van bewust dat God  met de geboorte van Jezus Christus een geheel eigen en blijvende geschiedenis schreef, waarin Augustus’ grootheidswaan nauwelijks een voetnoot waard was. Toen de hele serie van .keizers afgewerkt was en het Romeinse Rijk instortte, bleven Kruis en Kerk overeind. Immers, sommige mensen staarden zich niet blind op de keizerlijke machtsontplooiing en haar gruwelen.  Ze noemden zich christenen en navolgers van Jezus, de mens geworden Zoon van God, de Messias van Israël en de  Redder van de wereld. Voor hen was gans de heerschappij van keizer Augustus slechts als een storm die de dorre takken van de bomen schudt. De keizers konden met zijn almacht het leven van de christenen niet veranderen, zelfs niet door hen te doden,  maar de christenen veranderden uiteindelijk wel de heidense wetten van de keizer. Zo is ook God in deze Syrische tragedie aanwezig en nodigt ons uit in te treden in de echte en blijvende geschiedenis. En dat vraagt ook van ons een voortdurende radicale bekering. Ook de christenen moeten hier nog voortdurend werken aan hun eenheid en een meer authentieke beleving van het christelijk geloof.

Onwetende, onnozele of criminele Europese leiders

Oorlog spelen tegen Rusland, is al jaren de hoofdbezigheid  van de VS en de  NAVO. Op 7 juni 2016 is er weer een monsteroefening begonnen onder de naam “Anakonda”. Anaconda is een reuzenslang uit het Amazonegebied die tot 9 m lang kan worden en zich rond haar prooi wentelt om deze zo te verstikken. Deze naam openbaart precies, gewild of ongewild,  de bedoelingen van de NAVO. Ditmaal is Polen het strijdtoneel, met  25.000 manschappen uit 19 NAVO landen (VS, Duitsland, Engeland, Turkije…) en 6 “partnerlanden” (Georgië, Oekraïne, Kosovo…). Uiterlijk staat alles onder  leiding van Polen (daarom werd de c in k veranderd: anakonda) en is het doel: “beletten dat Rusland zich meester maakt van Polen, zoals het gedaan heeft in Oekraïne” (!). Hiermee willen ze de onwetende Europese burger wijsmaken dat Rusland zich nu aan het voorbereiden is om Polen weer binnen te vallen, alsof het niets anders te doen heeft.  In werkelijkheid hebben de  VS alle touwtjes in handen met het doel de strategische Amerikaanse belangen in Europa en Eurazië te bevorderen.  De oorlogspropaganda tegen Rusland heeft nu een hoogtepunt bereikt en wordt gesteund door de grote “Europese democratieën” (waaronder nu dus Turkije dat noch religieus, noch geografisch, noch cultureel tot Europa behoort. Inmiddels is de Hagia Sofia gedurende de ramadan al tot moskee omgevormd, zoals we vorige week al konden vermoeden. De fanatiekste Turken zijn uitzinnig van vreugde!) .  Als de VS er in lukken een oorlog uit te lokken tegen Rusland, zal het een kernoorlog worden, waarvan de eerste en grootste slachtoffers  de Europese volkeren zelf zullen zijn, dank zij hun eigen onwetende, onnozele, of criminele leiders.

Onze vrt-berichtgeving ligt helemaal in de “politiek correcte lijn” en spreekt, zoals het hoort,  van “Russische agressie”, “Russische inmenging in de burgeroorlog in Oekraïne en bezetting van het Krimschiereiland”. Enige  kritische vraag  over de brutale staatsgreep van de VS samen met de NAVO in  Oekraïne ontbreekt. Overigens, wat hebben de  VS te maken met een land aan de andere kant van de wereldbol dat al meer dan een millennium tot het hart van Rusland behoort? Dat prins Vladimir van Kiev in 988 in de Krim werd gedoopt, waaraan het orthodoxe Rusland zijn oorsprong te danken heeft,  werd zelfs in het Sovjet Rusland niet vergeten. Overigens hoort Rusland  religieus, cultureel en geografisch wel bij Europa. De Italiaans professor Francesco Alberone schrijft in Il Giornale (9.6.2016) dat het hoog tijd wordt om aan de druk vanwege Brussel en Duitsland te weerstaan en nieuwe  relaties met Rusland aan te knopen.  Hiermee wordt  recht gedaan aan het plan van Charles De  Gaule, dat het historische Europa verenigt van de  Atlantische oceaan tot de Oeral, met een eigen leger en een eigen geopolitiek. Een klein lichtpuntje: er is al één Duitse politicus, Andreas Maurer, die, na contact met de bewoners, openlijk erkend heeft dat de Krim wel degelijk tot Rusland behoort.

De zoveelste nieuwe oorlog tegen Syrië

Er is nog meer. Rusland heeft herhaaldelijk aan de VS gevraagd om samen  het “staakt-het-vuren” te garanderen en door gecoördineerde acties de islamitische staat en Al-Qaïda uit te schakelen. Dit werd immers unaniem als de uiteindelijke bedoeling  vooropgesteld.  De VS weigeren nu openlijk hieraan mee te werken. In hun grenzeloze arrogantie gaan ze  nog verder. De VS hebben aan Rusland gevraagd de Al-Qaïda groepen niet te bombarderen, die nochtans volgens twee resoluties van de veiligheidsraad van de UNO moeten uitgeroeid worden. Kun je nog volgen?  Syrië heeft dag na dag informatie verschaft over de illegale stroom van geld en wapens naar de terroristen en over de terroristische aanslagen, gesteund door het buitenland.  Noch de internationale gemeenschap, noch de UNO hebben daar ooit enige officiële reactie op gegeven. Zo kunnen ze Syrië handig blijven beschuldigen van de moorden en verwoestingen die ze zelf organiseren. Rusland heeft vijf rapporten bezorgd over de illegale activiteiten (de oliehandel,  het rekruteren van terroristen op internationaal vlak,  de handel in gestolen archeologische schatten, de leveringen van wapens en munitie en de fabricatie van  springstoffen).  Ook de resultaten van deze  rapporten worden nergens vermeld in de officiële verslagen, die wel Rusland blijven oproepen om zijn militaire activiteiten te staken. Nochtans is Rusland (samen met Hezbollah en Iran) het enige land dat handelt in overeenstemming met het internationaal recht en het terrorisme in Syrië daadwerkelijk bestrijdt in samenwerking met het land zelf. En op 3 juni bezorgde Rusland een video met honderden vrachtwagens vol met terroristen, wapens en munitie, die de grens van Turkije naar Syrië oversteken.

Het is duidelijk dat Rusland nu alle politieke middelen om tot vrede te komen uitgeput heeft: noch de VS van Obama, noch de EU willen dat er vrede komt in Syrië. Ze willen onder geen beding hun vijandelijkheden tegen Syrië stopzetten. Voor hen moet Syrië helemaal kapot en ondertussen laten ze voor het wereldtoneel hun krokodillentranen rollen over de toestand in Syrië waarvan ze alle schuld blijven geven aan… Syrië en Rusland.

Op 22 oktober 2015 heeft Vl. Poetin in Valdai in een historische toespraak aangekondigd op de vraag van de Syrische regering te zullen ingaan om samen tegen het terrorisme te strijden. Hij zei wat hij wat hij wilde doen en hij deed wat hij gezegd had, onmiddellijk en efficiënt. Toen heeft hij echter ook nog een eigen ervaring meegedeeld: als een oorlog, die ge niet wilt, toch wordt opgedrongen, moet ge zelf eerst toeslaan. Staan we voor een nieuwe lange oorlog of komen de westerse volkeren zelf tot opstand tegen de waanzin van hun leiders? En zullen de presidentsverkiezingen in Amerika de tragedie in Syrië nog verergeren of verminderen? Of is het de bedoeling van de wereldheersers om de ellende in Syrië zo lang mogelijk te laten aanslepen  totdat het land vanzelf instort en ze op die manier hun doel toch nog bereiken?

per email ontvangen

Vrijdag 17 juni 2016

door pater Daniël

Soms hebben we een schok nodig om uit onze verdwazing te ontwaken. Door  steeds herhaalde leugens,  manipulatie en bedrog,  kan onze geest zo gedrogeerd zijn dat we de meest evidente feiten over het hoofd zien en alleen nog maar oog  hebben voor een schijn die ons wordt voorgehouden. De NAVO wordt voorgesteld als de organisatie voor  veiligheid,  vrede en  welvaart van de Europese volken en als onze bescherming tegen de acute dreiging van een supermachtige gebuur. Phil Butler is onderzoeker, politiek analist, gespecialiseerd in Oost Europa en schrijft voor New Eastern Outlook. Hij geeft ons de schok die we nodig hebben: Quand le monde sera-t-il libéré de ce monstre qu’est l’OTAN? (mondialisation.ca, 9 juni 2016). Vanaf zijn ontstaan in 1949 was de NAVO een vernietigende oorlogsmachine die zichzelf   door een kunstmatige angst in stand hield. Europa heeft er voor geijverd om zijn oudste en meest verwoestende vijandschap te overwinnen, nl. die tussen Frankrijk en Duitsland. Door Duitsland in de NAVO op te nemen, was er geen vijand meer om tegen de vechten. In de jaren 1950 zorgde het Amerikaanse fanatisme ervoor dat  de NAVO meegesleurd werd in de oorlog tegen Corea, die zich als een kankergezwel zou uitbreiden. Australië en Nieuw-Zeeland zullen onder de paraplu van de UNO zich scharen aan de kant van de NAVO. Dank zij de oorlog tegen Vietnam kan de NAVO zich onmisbaar voelen en zijn toekomst  verzekeren, tegen de wil van de Europese volken in. Dan volgde de totale verwoesting van Joegoslavië, waardoor de NAVO openlijk overstapte van verdediger van de democratie naar wereldoverheerser. Het middel dat hiervoor telkens gebruikt werd, was een regeringswissel. Als de gevierde held van de wereldvrede wist de NAVO chaos te zaaien om de voorwaarden te scheppen voor permanente oorlog. Inmiddels hebben de VS en de NAVO ongeveer een duizend (1000!) militaire bases in ‘n 156 landen. Omdat Rusland  een militaire basis heeft aan zijn grens in Oekraïne, duizend km van de VS, verkeren VS en NAVO   in hoogste staat van alarm! Door de ineenstorting van de Sovjest Unie werden voormalige  Sovjetrepublieken  en landen van het Warschau-pakt bevrijd van de dwingelandij van het communisme. Rusland trok zijn troepen uit Oost-Duitsland terug om een hereniging van het land mogelijk te maken en het westen beloofde alle voormalige sovjetrepublieken en landen van het Warschau-pakt met rust te laten, maar het deed in feite onmiddellijk het tegendeel. Bevrijd van de dwingelandij van het communisme werden al die landen de politieke en economische slaven van de VS en de NAVO. Terwijl Rusland inmiddels geen enkel land aanvalt maar alleen tracht zijn eigen grenzen te verdedigen, gaat het westen onverminderd verder met het beschuldigen van “Russische agressie” en “Russische inval” telkens wanneer het zelf een staatsgreep of revolutie in een land heeft ontketend. Nu er geen reële vijand meer is, worden de landen die de VS en de NAVO nog niet in hun klauwen hebben, opgevoerd  als de grote bedreiging.  En zo is de huidige nieuwe en massale  legeroefening “Anakonda” in Polen begonnen. Als een reuze-wurgslang wil de NAVO Rusland omsingelen en wurgen. De bedoelingen van de NAVO zijn niet alleen duivels maar tevens  stupied en lachwekkend. De NAVO maakt zichzelf wijs nu heel Rusland omsingeld te hebben. Met zijn militaire machtontplooiing heeft het echter 1215 km van de 20.000 km grens van Rusland in zicht! De NAVO vergat dat  Rusland zo groot is als China en de VS samen en dat Rusland de grootheidswaanzin van zowel Napoleon als van Hitler heeft begraven. De NAVO  is een monster uit het oer-steentijdperk, een dynosaurus op sterven die voor het laatst zijn staart beweegt  in de hoop een totale oorlog te kunnen uitlokken om zelf te overleven. Op grond van de nuchtere feiten zijn de vraag en de bekommernis van Phil Butler geheel gerechtvaardigd: Wanneer zal de wereld bevrijd worden van het monster dat de NAVO is? Op 2 en 3 juni was er te Brussel in het Europees parlement al een conferentie met de titel: “Neen aan de NAVO!”

via de email ontvangen

DENZINGER

17 juni 2000: priesterwijding in Roermond

Diakens William van Dijck, Jack Geudens, Jos Geelen, Hugo Gerfen, Jos Boon, Marc Heemels, Cornelius Berkhout en Harrie Peeters.

Na deze priesterwijding op zaterdag 17 juni van het jubileumjaar 2000 in de kathedraal van Roermond, mocht ik de volgende dag op 18 juni mijn eerste heilige Mis opdragen in het kerkje van Bergeijk ’t Hof.