“Ik ben een dochter van de Kerk”, zei de heilige Teresia van Avila. Een uitspraak die Marguerite graag tot de hare zou hebben gemaakt, met de vurigheid die haar zo eigen is. In de Boodschap geeft Jezus haar een gelijkaardige titel: ”Ge zijt kind van God en van de heilige Kerk.” B10
Het is immers ondenkbaar, dat Jezus zou zwijgen over een onderwerp dat zo belangrijk is, omdat de Boodschap toch bestemd is om in heel de Kerk verspreid te worden. De Boodschap moet zelfs op de Kerk steunen om de niet-katholieken en niet-gelovigen te bereiken. Het Dagboek van Marguerite is geen theologische verhandeling. Het moet wel spreken over dit onderwerp dat zo belangrijk is, dat het niemand van ons onverschillig mag laten. Het benadrukt de belangrijkste voorrechten van de Kerk, beschrijft de huidige situatie, stelt ons gerust door het feit dat Christus over haar waakt en spreekt over de rol van de Kleine Zielen alsook die van Marguerite zelf.
1.De voorrechten van de Kerk
1.1. De Kerk is heilig en universeel, gebouwd op de rotsen, en dus onverwoestbaar. “De Kerk is heilig en algemeen. Haar grondvesten zijn onwankelbaar.” 22.4.68 ”Ze heilig is en soeverein en niet mag ten onder gaan.” 22.4.68 “Ziet ge die kleine vlam? Dat is de Kerk. Ze flikkert, ze is haar levenseinde nabij. Vrees niet, kind, Ik ben er nog en mijn Kerk zal niet ten onder gaan.” 11.5.72
1.2. Haar kracht komt vooral van haar goddelijke Stichter en van de Vrouw die Hij haar tot Moeder heeft gegeven. ”Mijn Onbevlekte Moeder… Zij is de steunpilaar van mijn Kerk, niets ontsnapt aan haar waakzame blik.” 2.12.66 ”De kracht van mijn Kerk en haar goddelijk kindschap bestaan in het beoefenen van de kleinheid, de nederigheid en de naastenliefde.” 25.4.67
Hierdoor is zij één met Jezus, zachtmoedig en nederig van hart en getuigt zij van haar goddelijke oorsprong.
1.3. Haar levenskracht blijkt uit de vruchten van heiligheid die zij steeds kan voortbrengen. “Want al is het zo, dat mijn Kerk vruchten van heiligheid bezit die te allen tijde van kwaad gevrijwaard zijn gebleven, dan moet zij er toch ook hebben, die met de diepste menselijke ellende hebben kennis gemaakt. En deze zielen zijn de geliefde kinderen van mijn barmhartigheid.” 11.3.67.
1.4. Twee eigenschappen van de Kerk werden reeds eerder vermeld: zij is katholiek en universeel. De Boodschap verwijst ook naar haar eenheid, wanneer zij spreekt over de toenadering onder de volkeren. “De toenadering onder de volkeren is wenselijk voor zover deze niet tornt aan de grondwaarheden van de Kerk.” 10.10.67
2.De huidige toestand van de Kerk
2.1. De Kerk is ongelukkig. “Het gebed en het offer zijn bijzonder werkzame remedies om het kwaad dat mijn huis bezwaart te overwinnen.” 11.7.68
2.2. Zij wordt vervolgd. “Bid en draag offers op voor de afgedwaalden, die vervolgers van mijn Kerk.” 24.5.67
2.3. Zij lijdt. “Bidt voor de Kerk die heden barensweeën doormaakt, bidt ervoor, dat uit haar schoot vruchten van mijn barmhartigheid voortkomen.” 11.7.68.
2.4. Zij wordt tegengesproken. ”Tegenspraak past niet bij een kind van God en van de Kerk. Ze is eigen aan de opstandige engelen. En wat is er van hen geworden?” 13.2.69.
2.5. Sommige van haar leden zijn ontrouw. ”De dwaling en de ontrouw van sommige leden van de Heilige Kerk kan het stempel niet uitwissen waarmee de Heer hun ziel gemerkt heeft.” 2.5.71 “Ze gaan een weg op, die onverenigbaar is met de gezonde leer van de Kerk.” 5.6.67
2.6. De Kerk moet rechtzetten wat verkeerd is. ”De Kerk moet al wat verkeerd is rechtzetten en het niet verontschuldigen door het te veronachtzamen of eraan voorbij te zien. Ik heb beloofd haar te beschermen, maar Ik heb de medewerking nodig van hen die tegenover Mij verantwoordelijk zijn voor haar bestaan in deze ontwrichte Wereld.” 21.6.67 ”De verhouding van de Kerk tegenover God, tegenover de wereld dient opgehelderd. De troebele elementen die tweedracht zaaien verwijderen.” 13.2.69
3.De Redder waakt
3.1. Hij zal haar redden. “Ik zal mijn Kerk redden en ze behoeden voor het ontaard geloof van de afgedwaalden.” 17.5.67
3.2. Hij zal haar beschermen tegen haar vijanden ”Maar Ik zal mijn Kerk beschermen tegen haar vijanden omdat ze heilig is en soeverein en niet mag ten onder gaan.” 22.4.68
3.3. De Kerk zal triomferen “De Kerk zal triomfantelijk uit de strijd komen die haar zonen tegenover haar zonen plaatst.” 25.9.68
4. Taak en rol van de kleine zielen
4.1. De hiërarchische overheid eerbiedigen. “Kinderen, eerbiedigt het wettig gezag van de Kerk, maar wat ge kunt doen zonder daarin te kort te komen, doet dat.” 30.10.66
4.2. Bidden – zichzelf verloochenen ”Het gebed en het offer zijn bijzonder werkzame remedies om het kwaad dat mijn huis bezwaart te overwinnen.” 11.7.68 ”Tegen de ketterij is er maar één remedie: gebed en boete.” 24.5.67 “Bid en draag offers op voor de afgedwaalden, die vervolgers van mijn Kerk.“ 24.5.67 ”Elk vurig gebed voor de Kerk vermindert de kracht van haar vijanden en kan hun zelfs de macht ontnemen om haar te schaden.” 11.7.68 “Bid en spoor aan tot bidden voor de Kerk en voor de verraders van het Geloof. Bid voor de afgedwaalden. Bid wegens het gebrek aan eerbied in de kerken.” 20.11.70
Merk op met hoeveel aandrang Jezus vraagt te bidden om Hem te helpen de situatie recht te trekken. Vooral het rozenhoedje is doeltreffend. Het dagelijkse rozenhoedje en de verspreiding ervan zijn dan ook opgenomen in de dagtaak van de Kleine Ziel. ”Het rozenhoedje verspreiden: daarmee zullen talrijke genaden verworven worden voor de Kerk en voor de priesters.” 5.12.67
4.3. Strijden – Boete doen ”Men moet niet strijden tegen het kerkelijk gezag, maar voor en met de Kerk.” 16.12.66 ”Wat zal de overwinning kosten? De prijs zal hoog zijn. Hij kan echter verminderd worden door de boete en het vurig gebed van de kleine zielen.” 7.3.69.
5.De rol van Marguerite
De Kleine Zielen hebben dus hun plaats in de Kerk en zij krijgen een welomschreven taak te vervullen. Marguerite, door het Barmhartige Hart van Jezus aan het hoofd van het legioen geplaatst, heeft dan ook een duidelijke, precies omschreven functie in de crisis die de Kerk momenteel doormaakt. “Hoe nederiger en kleiner het instrument, des te belangrijker het is voor de Kerk.”
Haar Meester zegt de volgende woorden tot de Boodschapster: “Gij zijt het, die Ik heb uitverkoren.” A25
Marguerite erkent dat zij klein is en wil zich volledig wegcijferen. Zij moest zo wel zijn om deze mooie zending te aanvaarden en te volbrengen. Deze opdracht zou een minder nederig persoon naar het hoofd kunnen stijgen of hem integendeel ontmoedigen. Haar nederigheid maakt haar geschikt om onze aanvoerster te zijn op de weg van de evangelische kleinheid. Laten we haar met liefdevolle erkentelijkheid bejegenen, om te weten of wij leven zoals de Heer het van ons verwacht.
Iedere Kleine Ziel heeft een welbepaalde plaats in de Heilige Kerk, mystiek Lichaam van Christus. Jeanne d’Arc, de ongeletterde theologe zei: “Ik ben van mening dat Jezus Christus en zijn Kerk één zijn.”
Wanneer wij de kleinheid goed begrijpen, met vreugde nastreven en beminnen, kan zij geen belemmering vormen voor de grote rol die ieder van ons is toebedeeld in de Kerk, integendeel! De prachtige vergelijking van de “mystieke wijnstok” kan alle twijfels wegnemen: de kleinste ranken kunnen zonder te breken de mooiste druiven dragen door een mysterieuze kracht die niets anders is dan de genade.
Zo kan elke Kleine Ziel, hoe bescheiden ook, in de Kerk bijdragen tot de glorie van haar goddelijke Meester, de Heer Jezus Christus.
Uit; De gedachten van Jezus’ Hart, R. Jaouen C.M., Uittreksels uit de Boodschap van de Barmhartige Liefde aan de Kleine Zielen, blz. 53-55.
Is de evolutietheorie gebaseerd op wetenschappelijk onweerlegbare feiten, of is het eigenlijk niet meer dan een filosofie, gebaseerd op de uitleg die mensen aan bepaalde feiten geven? Die vraag staat centraal. Het leidt tot verrassende conclusies die veel van de zogenaamde “feiten” ontmaskeren als fictie.
Nederlands ondertiteld!
Is the Theory of Evolution a scientific fact or a mere belief? This is the only question this documentary seeks to answer. Five world top scientific minds give their answer on Evolution. A ground breaking video sold all around the world, award winning international documentary, now available for all to see.
Het boekje ‘Jezus, gekruisigd en verrezen, Heil van de wereld’, heeft me (dit is;pater R. Jaouen C.M.) geïnspireerd bij het schrijven van dit hoofdstuk. Ik heb deze Boodschap doorgenomen en er veel gelijkenissen met het ‘Dagboek van Marguerite’ in gevonden. De lectuur van dit boekje kan het christelijke leven van een leek, kloosterling of priester grondig beïnvloeden. Ik zal het u uitleggen in functie van de Boodschap van de “Barmhartige Liefde aan de Kleine Zielen” door niet alleen de punten van overeenkomst aan te halen, maar eveneens de schijnbare verschilpunten. In feite vullen beide Boodschappen elkaar aan.
1.De Boodschap van de Barmhartige Liefde en de Heilige Wonden
De Boodschap van 8 april 1966 over het Lijden treft ons diep. Jezus’ eigen overwegingen zijn treffend: zij beslaan twee bladzijden…
Zuster Elena Aiello werd geboren in 1895 in een gemeente in Zuid-Italië. Ze groeide op in een christelijk gezin dat zijn geloof met veel toewijding beoefende. Elena was al van jongs af aan zeer gelovig en hield er een zeer kuise levensstijl op na.
Solidaire jeugd
Op een dag in haar jeugd slikte Elena per ongeluk al lachend water in. Als gevolg daarvan zou ze anderhalf jaar lang hoesten, soms gepaard gaand met hevige pijnen. De behandelingen van artsen brachten op zich niet veel zoden aan de dijk, waardoor Elena uiteindelijk besliste om haar toevlucht te zoeken tot Onze Lieve Vrouw van Pompeii. Ze beloofde Onze Lieve Vrouw dat ze in het klooster zou gaan als ze zou worden genezen van haar hoest. En Elena genas. Ze voegde daad bij woord en besliste dat ze non zou worden. Politieke perikelen zorgden er echter voor dat ze haar belofte nog even moest uitstellen. In 1915 brak immers de Eerste Wereldoorlog uit. Elena zou gedurende de oorlog vluchtelingen, gevangenen, invaliden en stervenden helpen.
Elena zette zich vooral in voor stervende mensen die bij hun dood weigerden om de Sacramenten te ontvangen. Zo ontmoette ze op een dag Alessandro, een vrijmetselaar. Alessandro was stervende toen hij weigerde om de Sacramenten te ontvangen, dat duidelijk makend met een volmondige ‘neen!’ Elena bleef Alessandro overtuigen van het belang van de Sacramenten, maar de vrijmetselaar beantwoordde haar smeekbede met een vliegende fles. Elena werd door de fles in de nek geraakt en vertelde Alessandro dat zijn ziel aan een zijden draadje hing, en dat ze niet zou weggaan alvorens hij een priester had geroepen. En zo gebeurde het dat Alessandro zich door Elena liet overhalen. De vrijmetselaar bekeerde zich en werd de 3 daarop volgende maanden door de zuster in wording verzorgd. Alessandro stierf als overtuigd christen.
Offerziel
Na de oorlog vervoegde Elena de kloosterorde van de Zusters van het Meest Dierbare Bloed, waar ze zich om 16 postulanten bekommerde. Elena werd als non getroffen door hevige buikpijn, wat gepaard ging met naar de schouder uitstralende pijn. Een dokter stelde maagkanker vast bij Elena en vertelde haar dat ze niet meer lang zou leven. Een lange lijdensweg begon. Elena beantwoordde het slechte nieuws als volgt: “Mijn beste dokter, jij bent het, die zult sterven. Ik zal niet sterven door deze ziekte, want Sint-Rita zal mij genezen.” Elena’s droom on non te blijven viel stilaan in duigen, en noodgedwongen verliet ze het klooster. Op weg naar huis stopte ze in een kerk waar Sint-Rita werd vereerd. Ze smeekte haar om genezing. In haar dagboek schreef Elena dat ze rond de beeltenis van Sint-Rita vlammen zag opstijgen. Haar neef, die naast haar stond, kon niks zien. Diezelfde nacht verscheen Sint-Rita aan haar, in een droom. Ze vertelde Elena dat ze wilde dat er in een stad in de buurt spirituele oefeningen zouden worden gehouden, om het geloof van de mensheid opnieuw aan te wakkeren. Elena liet er geen gras over groeien en organiseerde in Montalto gebedsoefeningen. Sint-Rita genas haar van haar ziekte. De pijn in haar schouder echter bleef, omdat haar werd verteld dat ze zou lijden voor de zonden van de wereld.
Het leven van Elena ging gepaard met veel spirituele bijzonderheden. Zo zag ze visioenen van Jezus en werd ze op een dag helemaal bebloed aangetroffen in haar bed. Een meid dacht dat Elena was vermoord. Zuster Elena leefde echter nog, en het bloed bleef uit haar hoofd sijpelen. Een arts werd erbij geroepen om vast te stellen waar Elena was verwond. Toen de dokter het bloed van Elena’s voorhoofd veegde, en de doordrenkte zakdoek opnieuw opende, stelde hij tot zijn verbazing vast dat zijn zakdoek proper was geworden. Elena had de doornenkroon ontvangen. Ook werd de Italiaanse zuster gezegend met de wonden van Christus.
Zuster Elena Aiello werd op 14 september 2011 zalig verklaard door paus Benedictus XVI. Dit zijn haar profetieën en visioenen.
“Rusland zal alle Europese naties vertrappelen, vooral Italië, en zal zijn vlag hijsen boven de Sint-Pietersbasiliek. Italië zal worden beproefd door een grote revolutie, en Rome zal in bloed worden gereinigd, voor zijn vele zonden, vooral die van onkuisheid! Oh, wat een verschrikkelijk visioen zie ik toch! Er is een grote revolutie aan de gang in Rome. Ze gaan het Vaticaan binnen. De paus is helemaal alleen. Hij bidt. Ze houden de paus vast. Ze nemen hem mee met geweld.“
“Bid, en verlies geen tijd, voor het te laat is. Een wolk van duisternis omringt de wereld, de vijand staat aan de deur!” – Feest van het Onbevlekte Hart van Maria, 22 augustus 1960.
“De Madonna spreekt: ‘Het uur van Gods Rechtvaardigheid is nabij, en het zal verschrikkelijk zijn! Grote kwellingen staan op het punt de wereld te overrompelen, en hele naties worden neergeslagen door epidemieën, hongersnood, grote aardbevingen, verschrikkelijke orkanen, met overstromende rivieren en zeeën, welke verderf en dood zaaien. Als mensen niet erkennen dat deze kwellingen der natuur Goddelijke Waarschuwingen zijn, tekenen van de Barmhartigheid Gods, en als ze niet naar een ware Christelijke levensstijl terugkeren, zal een andere verschrikkelijke oorlog vanuit het Oosten naar het Westen komen. Rusland zal met zijn geheime wapens Amerika bestrijden. Rusland zal Europa vertrappelen. De Rijn zal door de lijken overstromen met bloed. Italië zal worden geplaagd door een grote revolutie en de paus zal verschrikkelijk veel lijden.‘”
“Verspreid de verering tot mijn Onbevlekte Hart, opdat zielen door mijn liefde worden overwonnen, en opdat veel zondaars tot mijn Moederlijke Hart zouden terugkeren. Wees niet bang, want ik zal jullie met mijn moederlijke bescherming bijstaan. Mijn gelovigen en al diegenen die mijn dringende waarschuwingen aanvaarden, vooral diegenen die mijn Rozenkrans opzeggen, zullen worden gered.”
“Satan is woedend op deze wereld, en weldra zal hij zijn macht laten zien. Maar, door mijn Onbevlekte Hart, zal het Licht triomferen, nog voor de duisternis dat doet. De wereld zal, eindelijk, rust en vrede ondervinden.” – Goede Vrijdag, 1961.
“De jammerende Madonna spreekt: ‘Mensen schenken geen aandacht aan mijn moederlijke waarschuwingen. Naties zullen worden opgeslokt door verschrikkelijke rampen, vernietiging en dood verspreidend. Rusland, beïnvloed door Satan, zal de wereld proberen te domineren, en zal zijn valse leer door bloederige revoluties aan de wereld presenteren, vooral in Italië. De Kerk zal worden vervolgd en de paus en de priesters zullen veel te lijden hebben.‘”
“Oh, wat een verschrikkelijk visioen zie ik! Er is een grote revolutie aan de gang in Rome! Ze gaan het Vaticaan binnen. De paus is alleen. Hij bidt. Ze houden de paus vast. Ze nemen hem mee met geweld. Ze slaan hem neer tegen de grond. Ze verhoren hem. Oh God! Oh God! Ze schoppen hem. Wat een verschrikkelijk beeld! Hoe verschrikkelijk! Onze Gezegende Moeder komt dichterbij. Als lijken vallen die kwade mensen op de grond. Onze Vrouw helpt de paus rechtop, neemt hem bij de arm en bedekt hem met haar mantel, zeggend: ‘Vrees niet!’ De vlaggenstokken stuiken ineen, en de macht wordt uit de handen van die slechte bruten gezogen. Die atheïsten blijven maar schreeuwen: ‘We willen niet dat God over ons heerst, we willen dat Satan onze meester is!’ Onze Gezegende Moeder spreekt weer: ‘Mijn dochter, Rome zal niet worden gered. De heersers in Italië hebben het Goddelijke Licht verlaten en nog maar weinig mensen houden echt van de Kerk. Maar de dag is nabij dat alle slechten zullen vergaan, onder de enorme klappen van Goddelijke Rechtvaardigheid.‘”
“Onze God verdween. Toen verscheen de Madonna aan mij. Ze was in het zwart gekleed, en zeven zwaarden doorboorden haar Onbevlekte Hart. Ze kwam dichterbij met een weeklagende uitdrukking, en met tranen op haar wangen, ze sprak weer met me, zeggend: ‘Luister aandachtig, en onthul aan allen: ‘Mijn Hart is verdrietig door het vele leed, dat de wereld in ruïnes verandert. De Rechtvaardigheid van Onze Vader wordt op de proef gesteld. Mensen gaan gebukt onder de zonde. De tijd voor Gods Toorn is nabij. Weldra zal de wereld worden geteisterd door rampspoed, bloederige revoluties, verschrikkelijke orkanen en de overstroming van rivieren en zeeën. Roep het uit, tot de priesters van God mijn stem horen, om de mensen ervoor te waarschuwen dat de tijd aanbreekt, en dat als mensen niet naar God terugkeren, met gebeden en boetedoening, dat de wereld zal worden dooreengeschud in een nieuwe en nog ergere oorlog. De meest dodelijke wapens zullen mensen en naties vernietigen! De dictators der aarde, hels gebroed, zullen kerken vernietigen en de Heilige Eucharistie ontheiligen. Ze zullen de meest dierbare dingen vernietigen. In deze verschrikkelijke oorlog zal vernietigd worden wat door de handen der mensheid werd gebouwd. Wolken met bliksemschichten van vuur en vuurstormen zullen over de Aarde dwalen. Deze verschrikkelijke kwelling, nooit eerder gezien in de geschiedenis van de mensheid, zal zeventig uur duren. Goddelozen zullen worden verpletterd en weggevaagd. Velen zullen zijn verloren omdat ze blijven zondigen. Dan zal de overwinning van het Licht op de duisternis worden gezien. Wees niet stil, mijn dochter, want de uren der duisternis, van de verlatenheid, zijn nabij. Ik buig mezelf over de wereld, de Rechtvaardigheid Gods tegenhoudend. Deze dingen zouden anders al zijn gebeurd. Er is nood aan gebed en boetedoening want de mens moet naar God terugkeren, en naar mijn Onbevlekte Hart. Ik ben de Middelares, en de wereld zal op zijn minst voor een stuk worden gered. Roep deze dingen uit, aan allen, als een echo van mijn stem. Laat dit voor allen geweten zijn, om vele zielen te helpen redden, en om meer verwoesting in de Kerk en in de wereld te voorkomen.‘”
“Opeens valt de paus verwond neer. Diegenen die erbij zijn snellen hem ter hulp. Ze trekken hem recht. De paus wordt een tweede keer getroffen. Hij valt weer en sterft. Een kreet van vreugde en overwinning gaat uit van de vijanden; vanuit hun schepen stijgt een onuitspreekbare lastering op. Maar de paus is nauwelijks dood of een ander neemt zijn plaats in. De piloten, die zijn bijeengekomen, hebben de paus zo snel verkozen dat het nieuws van de dood van de de paus gepaard gaat met het nieuws over de verkiezing van zijn opvolger. De tegenstand begint de hoop te verliezen. De nieuwe paus verslaat de vijand en overwint ieder obstakel, hij neemt de controle over het roer en de twee zuilen staan stil. Een ketting van licht gaat van de boeg uit naar een anker waarop de Hostie staat. Een andere ketting gaat uit van de voorsteven naar de andere zuil waarop de Onbevlekte Maagd staat.”
“Mensen beledigen God te veel. Als ik je alle zonden zou tonen die op een enkele dag worden begaan, zou je doodgaan van rouw. Dit zijn verschrikkelijke tijden. De wereld is overstuur omdat ze zich in een nog ergere toestand bevindt dan die van tijdens de zondvloed. Materialisme heeft de bovenhand en leidt tot bloederig getwist en broedermoord. Duidelijke tekenen dat de vrede in gevaar is. De schaduw van een duistere wolk dwaalt over de mensheid. Alleen mijn kracht, als Moeder van God, verhindert dat de storm losbarst. Alles hangt aan een zijden draad. Als die draad breekt, zal Goddelijke Rechtvaardigheid zich over de wereld uitstorten en de verschrikkelijke gevolgen zullen niemand ontgaan. Alle naties zullen worden gestraft voor de zonden, die zich zoals een modderige rivier een weg over de Aarde banen. De machten der duisternis maken zich klaar om in iedere uithoek van de wereld toe te slaan. Er wachten tragische gebeurtenissen. Ik heb de wereld voor een hele tijd, en op veel manieren, gewaarschuwd. De wereldleiders begrijpen het gevaar, maar ze weigeren te erkennen dat het noodzakelijk is dat de mensen voor een christelijke levensstijl kiezen om het kwaad te keren. Oh, wat een kwelling ik voel in mijn Hart, als ik zie dat de mensheid zich overgeeft aan dingen die het allerbelangrijkste negeren: De plicht om zich met God te verzoenen. De tijd waarin de hele wereld zal worden verstoord, is nu niet meer veraf. Het bloed van veel onschuldige mensen, alsook dat van heilige priesters, zal worden vergoten. De Kerk zal veel lijden en de haat zal het ergst zijn. Italië zal worden vernederd en met bloed worden doordrenkt. Het land zal inderdaad veel lijden, door de vele zonden die in deze bevoordeelde natie – de woonplaats van de Vicaris van Christus – worden begaan. Je kunt je niet eens inbeelden wat er gaat gebeuren. Er zal een grote revolutie uitbreken en de straten zullen met bloed worden bevlekt. Het leed van de paus kan worden vergeleken met de doodsangsten die zullen worden doorstaan, het zal zijn bedevaart op Aarde inkorten. Zijn opvolger zal het schip tijdens de storm besturen. Maar de straf tegen de bozen zal snel geschieden. Die dag zal uitermate verschrikkelijk zijn. De Aarde zal zo hevig worden dooreengeschud dat de hele mensheid zal vrezen. En zo zullen de slechten vergaan, volgens de onverbiddelijke ernst van de Goddelijke Rechtvaardigheid. Publiceer, indien mogelijk, deze boodschappen overal ter wereld, en spoor alle mensen aan om boete te doen en om meteen naar God terug te keren.”
Deze pakkende gedachten geven ons stof voor een gedegen overweging van het Lijden van Jezus.
Als wij bij deze gedachten van Jezus onverschillig blijven, dan weet ik niet wat er dan wel nodig is om ons te ontroeren. De Kleine Zielen zullen ze ten volle benutten. Zij zijn het aan Jezus verplicht in een geest van dankbaarheid en van eerherstel voor onze fouten. Zo kunnen zij gerust zijn dat zij aan Jezus, die lijdt en sterft voor ons, de vertroosting brengen die Hij van hen verwacht.
Zij zullen op hun beurt kostbare genadesprankels ontvangen van heiliging, zuivering en verweer tegen de zonde, de vijand die steeds op de loer ligt. Het is immers zo dat vele zielen vervallen in zonde, omdat zij vergeten wat het Lijden van onze Heer precies inhield. Of zoals de H. Maagd aan een begenadigde ziel, zuster Appoline Andriveau in 1846 zei: “De wereld gaat verloren, omdat men niet denkt aan het Lijden van mijn Zoon.” Uit liefde zullen wij alle kruisen op ons nemen die zich eventueel op onze weg bevinden, opdat het Lijden zich in ons kan hernieuwen. Of om het met de woorden van Sint Paulus te zeggen: “Dat ik voor u mag lijden en in mijn lichaam aanvullen wat nog ontbreekt aan de verdrukkingen van de Christus, ten bate van Zijn lichaam, dat is de Kerk”. (Kol.1‚24)
Tijdens de Goede Week keert de Kerk zich in zichzelf om het Lijden van haar Goddelijke Bruidegom intens te beleven. Zij vraagt ons allen om ons met haar te verenigen, met een liefhebbend en dankbaar hart.
Jezus zegt aan Marguerite: ”Deze week zal smartelijk mijn passietijd doen herleven”. 19.3.67
Welke houding verlangt en verwacht de Meester van ons?
Laten we naar Hem luisteren:
Laat Mij mijn vermoeid hoofd te rusten leggen aan uw hart. Wilt ge Mij ontvangen en niets zeggen? Deze stilte is zo vol tederheid en troost. Kindlief, houd zeer veel van Mij”. 19.3.67
”Neen, zeg niets. Op dit ogenblik doorsta Ik de pijnen van mijn Lijden, verergerd door eeuwen ongehoorde smaad”. 17.11.67
“Mijn Hart is bedroefd en tijdens deze smartelijke dagen herbeleef Ik het Lijden nog intenser, want dàt…
De bekende Oostenrijkse filosoof JosefSeifert, die goed bevriend was met Paus Johannes Paulus II, schreef op corrispondenzaromana.it een artikel met als titel “De tranen van Jezus over Amoris Laetitia”. Daarin merkt hij op dat Jezus tegen de overspeelster vertelt om niet meer te zondigen. “Maar,” zegt hij, “zijn opvolger Franciscus zegt tegen de overspeelster, alhoewel ze verder ernstig zal zondigen, dat ze zich niet geëxcommuniceerd moet voelen, noch dat het nodig is dat ze zich bekeert van haar zonde van overspel.”
Seifert legt uit dat Christis in al Zijn barmhartigheid ons 15 keer expliciet waarschuwt dat er gevaar is van eeuwige verdoemenis als we in ernstige zonde blijven. Seifter vervolgt: “Zijn opvolger zegt, en ik citeer: ‘niemand voor altijd kan verdoemd worden want dit is niet de logica van het Evangelie.’”
Seifert maakt vervolgens duidelijk dat de H. Paulus in zijn brief aan de Korinthiërs zegt dat geen onbekeerde overspeler het koninkrijk van God binnengaat, maar voor altijd zal verdoemd zijn. Dan voegt hij eraan toe: “Paus Franciscus zegt tegen de overspelers dat het voor hen mogelijk is om te leven in de genade van God en, door de H. Eucharistie, te groeien in genade, ook zonder bekering.”
Hij legt uit dat Franciscus niet één keer het gevaar vermeldt van diegenen die de H. Communie onwaardig ontvangen, hoewel de H. Paulus hierover waarschuwt in 1 Kor. 11.
Seifert besluit met de woorden: “Hoe kunnen Jezus en Zijn Meest Heilige Moeder deze woorden van de paus lezen en vergelijken met die van Jezus en Zijn Kerk zonder te wenen? Laten we daarom samen met Jezus wenen, met diep respect en affectie voor de paus, en met een diepgaande droefheid die opstijgt van de plicht om zijn fouten te bekritiseren.”
In this earthly life, everything is subject to time and passes away. All created things of the mineral, vegetable and animal kingdom, inevitably come to an end. However, when man – whose material dimension also passes, to later be restored – crosses the threshold of the end of time, he will not cease to exist; he will either live eternal bliss or eternal perdition. In the Gospel we see Jesus affirm that, to receive the reward of everlasting happiness, it is not enough to call him ‘Lord’; one must also do the will of the Father: ‘Not everyone who says to me, “Lord, Lord,” will enter the kingdom of heaven, but only the one who does the will of my Father in heaven’ (Mt 7:21). And to do the will of God it is necessary to put Jesus’ perennial teachings into practice: ‘Heaven and earth will pass away, but my words will not pass away’ (Mt 24:35). Now, every one of Jesus’ teachings is based on doing good, never evil; that is, in fulfillment of the commandments, as He himself replied to the rich young man: ‘If you wish to enter into life, keep the commandments’ (Mt. 19:17).
In this earthly life, everything is subject to time and passes away. All created things of the mineral, vegetable and animal kingdom, inevitably come to an end.
Goede vrienden,
Na mijn verblijf in België ben ik weer helemaal ondergedompeld in de Syrische tragedie (terwijl we zelf met de mensen in deze streek tot heden nog veilig zijn). We willen ons verder inzetten om zo veel mogelijk mensen wakker te schudden, opdat ze vanuit hun mogelijkheden zouden meehelpen deze waanzin te stoppen. Het is een heel ingewikkelde oorlog met vele verschillende strijdende partijen, maar in zijn geheel gezien is het vrij eenvoudig: de machtige westerse heersers met hun bondgenoten blijven zich verwoed inzetten voor hun oorspronkelijk doel, nl. over Syrië te kunnen heersen voor hun eigen belangen en tegen de wil en het belang van het volk in. Daarom voeren ze voor de uiterlijke schijn een strijd tegen het terrorisme, voor de vrijheid en democratie van het volk, maar in werkelijkheid om zijn soevereiniteit te vernietigen. In feite is deze vuile oorlog van het westen tegen Syrië een oorlog tegen de waardigheid van de hele mensheid.
We geven eerst enig nieuws uit de gemeenschap. Daarna trachten we enkele achtergronden van het Syrische lijden te belichten om te begrijpen wat er onder de schone schijn werkelijk verborgen is. Het is een lang verhaal maar iedere onderverdeling onthult in feite hetzelfde trieste scenario vanuit een andere gezichtshoek. Een bewustwording kan mee helpen om het land nog te redden. Wie durft er mee doen?
P. Daniel
De gemeenschap, het terrein en de bezoekers
Op het grote terrein (ongeveer 40 hektaren) is het te merken dat we er voor het eerst sinds de oorlog nu zelf veilig kunnen werken. De duizenden fruitbomen zijn gesnoeid, de dode bomen zijn verwijderd en door nieuwe aanplantingen vervangen en de boomstammen zijn wit gekalkt als bescherming tegen insekten. In de binnentuin zijn veel tomaten geplant en ook daar werd een bevloeiingssysteem voorzien. Omdat bepaalde planten en vooral de kruiden niet van de sociale voorziening kunnen genieten, moet er toch nog veel met de hand besproeid worden. De jonge Franse avonturier die twee maanden bij ons was, heeft schitterend werk geleverd. Hij is nu vertrokken om een vriend, die wegens ziekte zijn werk op de boerderij niet meer kan doen, te gaan helpen. Wel heeft hij een cursus Arabisch meegenomen, want hij is van plan terug te keren. Wat ons betreft is hij zeer welkom. Bij de zusters is er een nieuwe candidate uit Albania bijgekomen. Ze heeft in een reisbureau gewerkt en reizen georganiseerd naar Russische kloosters. Het brengt ons op de gedachte om ooit iets dergelijks te voorzien als een soort geestelijke tocht naar Moscou en omliggende kloosters om er ondergedompeld te worden in de rijkdom van het orthodoxe monachisme. Het zou een goede vorm van “roepingepastoraal” kunnen worden. Ook voor de kloosters in het westen die soms wat oud en moe geworden zijn, zou het deugd doen om eens het leven te delen van een Russisch orthodox klooster met enkele honderden monniken of met een klein groepje van tien monniken. Hopelijk hoor je er later nog iets over. En tenslotte moeten we ooit beginnen aan het herstel van onze nieuwbouw, het gastencentrum. Het was bijna af toen de oorlog begon en heeft sindsdien heel wat schade ondervonden van ingeslagen raketten. De muren worden hersteld en binnen worden al enkele kamers geschilderd. Het kaarsenfabriek ligt helaas weer stil omdat er geen bestellingen zijn. Ook het tapijtenfabriek in het dorp draait op een laag pitje, om dezelfde reden. Aan het gehandicaptencentrum in Qâra konden we, dank zij fianciële bijdragen die wij en anderen mochten ontvangen, noodzakelijk materiaal bezorgen. De gehandicapten zijn zelf nog het meest blij met de muziekinstrumenten: blokfluiten, mondharmonika’s, xylofoon… En iedere donderdag mogen ze zich bij ons komen uitleven. Vorige donderdag namen ze deel aan het groot feest n.a.v. de inkleding van zr. Veronique, na ongeveer anderhalf jaar. Gisteren waren ze weer met 22 (moslims) bij ons. De vrijwilligers hebben in alle vrijheid meegeholpen in de keuken en de gehandicapten kwamen mee kersen plukken. Sommigen amuseerden zich zelfs door in deze laagstam-bomen te klimmen. En vergeet niet, de kersen uit deze streek zijn bekend voor hun hoge kwaliteit. ’s Middags werd er gegeten in de grote ruimte waar de kruiden worden bereid en waar lange tafels staan. Wat een vreugdevolle drukte! Ze hebben niet veel nodig om muziek te maken, te zingen en te dansen. En jawel, de mongooltjes doen teken dat ze ook zo’n kloosterhabijt willen zoals wij of ze doen teken dat ze een kruis willen dragen. Een van de gehandicapten heeft vroeger al zo dikwijls er op aangedrongen om een kruis te mogen dragen dat we er, na toestemming van de familie, er hem eentje gegeven hebben. Hij heeft er blijkbaar toch ook wel negatieve reacties op gekregen, maar hij is vast besloten om vol te houden. Wie komt ons zeggen dat er tussen hen geen echte religieuze roepingen zijn? Als westerse christenen het eeuwenoude en uiterst kostbare christelijke monastieke leven niet meer kunnen doen herleven, moeten we dan moslims, die zich hiertoe geroepen voelen, de pas afsnijden?
Enkele video’s voor wie het interesseert:
Voor mijn vertrek naar België vroeg een Spaanse televisie (HM televisión) een interview en nu sturen ze het resultaat op, aangevuld met enkele sfeerbeelden en foto’s: (https://www.youtube.com/watch?v=I6M2ME0VDi8)
Op 2 mei 2016 was er in het Europees Parlement een internationaal congres over Syrië, georganiseerd door Alliance for Peace and Freedom (APF) en concreet door enkele Europarlementariërs die Syrië bezocht hadden. (Pierre-Alain Depauw, De retour de Damas, l’Alliance for Peace and Freedom dénonce les mensonges des médias occidenteaux, Medias-Press-Infos, 2 mei 2016). Zelf ontvingen we volgend beeldverslag:
Deze APF had een prachtige tentoonstelling over Syrië gemaakt, die tevens in een mooie brochure is uitgegeven. Op hun vraag om deze tentoonstelling in het grote Europese Parlement voor iedereen ter beschikking te mogen stellen, kregen ze een negatief antwoord: “omdat het té politiek is”! (Het is dus niet “politiek correct” iets moois over Syrië te tonen)
ACHTERGROND VAN DE SYRISCHE TRAGEDIE
De crisis in het Midden Oosten veroorzaakt onnoemelijk veel lijden. En Syrië deelt ten volle in deze tragedie. Steeds meer landen met steeds meer en zwaarder oorlogsmateriaal willen in Syrië de vrede komen brengen. “Toevallig” stromen de laatste maanden duizenden terroristen (goed georganiseerd) zonder enige moeite vanuit zowat de hele wereld Syrië binnen. En zo worden steeds meer aanslagen gepleegd met talrijke doden. Men spreekt nu al van 470.000 doden. Alom zijn er families die geliefden verloren. De verwoestingen van het land gaan onverminderd voort. Burgers die tot heden zich veilig voelden in een door het leger beschermd gebied, worden onverwacht door terroristen aangevallen en besluiten uiteindelijk het land toch te verlaten, terwijl meer dan de helft van de christenen al uit Syrië vertrokken is. Wat is er eigenlijk aan de hand en is er nog vooruitzicht op een vrede?
Een onafhankelijk Syrië, een doorn in het oog
Syrië is geboren uit een decennia lange strijd tegen het colonialisme. Het heeft vele en zware offers gebracht om zijn buitenlandse overheersers af te schudden, eerst tegen het Franse rijk en daarna tegen leiders die als marionetten werden opgelegd. Honderd jaar geleden, in mei 1916, hebben Frankrijk en Engeland in het geheim het ingestorte Ottomaanse rijk verdeeld (het akoord van Sykes-Picot). Onder leiding van de Baath-partij (= heropstanding) bouwt Syrië uiteindelijk tussen 1970 en 2009 geleidelijk een sterk onafhankelijk politiek en economisch leven uit, dat het volk ruimschoots voorziet van voedsel, water, electriciteit, onderwijs en gezondheidszorg. Bovendien heerste er in Syrië een voor de Arabische wereld nagenoeg uniek systeem van gelijkheid tussen mannen en vrouwen en van godsdienstvrijheid, waardoor alle gelovigen in vrede konden leven. Ondanks het feit dat de bevolking voor 75 % soennitisch is, was de vrijheid van godsdienstuitoefening voor alle minderheidsgroepen gegarandeerd. Syrië heeft bewezen dat een harmonieuze en welvarende samenleving kan opgebouwd worden zonder neocolonialisme en zonder een westerse economische overheersing. Syrië zal ook altijd de gerechtvaardigde weerstand van het Palestijnse volk tegen een onmenselijke onderdrukking blijven steunen.
In 2009 weigert de Syrische president (zoals zijn voorgangers) de Amerikaanse pijplijn, die olie van Qatar en Saoedi-Arabië langs Homs naar de Middellandse Zee zou moeten brengen. De uitbarstingen van geweld zijn daarna niet van zelf gekomen, maar uitgelokt door de VS en hun bondgenoten. De CIA heeft miljarden dollars (!) besteed aan het trainen, bewapenen en betalen van terroristen om de Syrische regering omver te werpen. Homs moest, niet toevallig, het centrum van de revolutie worden. Hierbij verleenden de VS een bijzondere rol aan het Wahhabisme van het grote bevriende land Saoedi-Arabië, dat geholpen werd om een soennitisch kalifaat in Syrië te vestigen en zo de regering ten val te brengen. Hiervoor zorgen Takfiri-strijders, die soennitische moslims zijn en met gewel een kalifaat willen vestigen. Israël steunt ten volle het Wahhabitisch extremisme in Syrië door de verzorging van gewonde strijders en door rechtstreekse luchtaanvallen.
Ondertussen werden in 2012, onder druk van de oorlog, nieuwe constituties aanvaard met een meer-partijen-stelsel en in 2014 waren er presidentsverkiezingen, die door waarnemers uit 14 landen gevolgd werden. Je zou denken dat het westen blij zou zijn met deze groei naar democratie maar het tegendeel was waar. Alles wat Syrië deed werd onwettig genoemd en iedere staatsgreep die het westen organiseerde werd wettig genoemd. Rusland en China hielpen wel mee bij de modernisering van de olie- en gaswinning. In april 2016 beslist Obama nog 250 speciale gevechtseenheden naar Syrië te sturen. Vanuit internationaal recht beschouwd is dit de zoveelste illegale invasie. Het doel is niet het terrorisme te bestrijden maar de regering ten val te brengen. Daarvoor reist de Amerikaanse senator John Mcain al jaren illegaal, zonder visum in Syrië rond om de terreur van de rebellengroepen te coordineren en te bevorderen. Het doel is niet Syrië te helpen maar te onderwerpen.
De champetter van de wereld
Om problemen op te lossen moeten we de ware oorzaak ervan kennen en aanpakken. Welnu, de ware bedoeling van alle bemoeienissen van Amerika in het Midden Oosten, vroeger en nu, is niets anders dan het herstel van zijn tanende hegemonie. Rusland, China, Iran, Brazilië… willen een wereld waarin grootmachten elkaar als gelijkwaardig behandelen (al handelen ze ook uit eigenbelang en zijn zelf ook niet volmaakt). Amerika wil terug de alleenheerser worden en landen verplichten de Amerikaanse belangen te dienen. Deze belangen worden vooral bepaald door de bankiers en de bazen van de wapenindustrie. Het wil terug de champetter van de wereld zijn, zoals na de val van de Sovjetunie. Gedurende een kwart eeuw heeft Amerika met zijn bondgenoten, land na land aan zich onderworpen (door 37 landen te verwoesten met meer dan 20 miljoen doden; zie ons bericht van XI/12, 18 maart 2016). Daarom moeten ook in Syrië de wettig gekozen regering en president verdwijnen. Dat was het doel al een halve eeuw geleden en dat blijft het motief van iedere inzet tot en met de zogenaamde “vredesgesprekken”. De wil van het volk moet gebroken worden om een marionet te kunnen aanstellen die de belangen van Amerika en niet die van het Syrische volk dient. De Syrische president die door alle lagen van het volk meer dan ruimschoots gerespecteerd en gedragen wordt, moet weg, het is gelijk op welke manier. Hij zou immers kunnen doen wat Kadhaffi en Saddam Hussein niet meer kunnen: zijn aanvallers aanklagen voor misdaden tegen de menselijkheid en volkerenmoord. Ondertussen is hij de garantie voor de soevereiniteit van het land en het volk, dat al eeuwen met alle verschillende gelovigen en etnische groepen in harmonie samenleeft. Niet alleen het leger moet daarom uitgeschakeld worden maar vooral ook de christenen, die altijd een bijzondere bijdrage geleverd hebben aan de uitbouw van de harmonieuze samenleving en een eigen Arabische cultuur. Christenen zijn de bevoorrechte getuigen van de misdaden van het westen. Er moet een “creatieve chaos” komen, die de weerstand van het volk kan breken. Alleen voor de schijn wil Amerika het terrorisme bestrijden, niet in werkelijkheid. Trouwens, Daesh is juist groot geworden op het ogenblik dat de monstercoalitie van meer dan 60 landen onder leiding van Amerika in werking trad. Daarom mag ook niemand meewerken met Rusland, het Syrische leger en de Hezbollah, hoewel zij de enigen zijn die werkelijk het wereldterrorisme bestrijden. Daarom moeten de media de schuld van alle verwoestingen aan Rusland en het Syrische leger blijven geven en daarmee de mensen zand in de ogen strooien (zoals de leugens rond de schuld van het bombarderen van ziekenhuizen). Zo kunnen de verstikkende sancties tegen Syrië weer voor een jaar verlengd worden met de huichelachtige mededeling ”zolang de repressie van het volk voort duurt”, nl. zolang de wettige regering die het volk beschermt en de soevereiniteit van het land bewaart, stand houdt. Aldus de beslissing van de EU op 27 mei 2016. Hierdoor kan men het volk verder laten bloeden, terwijl de terroristengroepen verder goed gevoed en gesteund kunnen worden. Zij hebben immers van sancties geen last. Daarom moeten ook de zogenaamde “gematigde” rebellen die het volk uitmoorden en het land ontwrichten, geholpen, bewapend, betaald en getraind worden. Onder Russische druk zal de westerse coalitie nu verplicht zijn voor de schijn een klein beetje mee te vechten tegen de terroristen. Dit zal tegelijk gebruikt worden om het land nog dieper in de ellende te storten. Ze doen het volkomen illegaal en immoreel, nl. zonder toestemming van en zonder samerwerking met de Syrische regering, die hier tenslotte de enige garantie is voor het uitroeien van het terrorisme. Op dit ogenblik leiden de VS de coalitie van Turkije-Israël-Saoedi-Qatar tegen Aleppo en het Noorden van Syrië. Er zal veel van afhangen of zij de weerstand van het volk zullen breken of niet. De mediamanipulatie moet er voor zorgen dat dit verborgen blijft door regelmatig een melding te maken van de zogenaamde overwinnigen van de VS op de terroristen tegenover de zogenaamde verwoestingen van Rusland en het Syrische leger. Uiteindelijk bekommeren deze westerse interventies zich niet om het lijden van het volk, de verder gaande aanslagen, de verdere vorming en financiering van steeds nieuwe terroristen. Het komt er op aan de ellende zo lang mogelijk te laten doorgaan. Zij bekommeren zich ook niet om de stroom van vluchtelingen. Integendeel, dit alles wordt gebruikt om de wil van het volk te breken, alle schuld te geven aan de Syrische regering en zijn president. Er is alleen aandacht voor een president die weg moet met de suggestie dat dan het paradijs zal aanbreken. Dat wordt als dé grote westerse oplossing voorgehouden, zoals we in zovele andere landen zien. Het doel blijft “een regeringswissel”, als voorwendsel om zogenaamd het volk naar de vrijheid en democratie te leiden. Dat het volk nu onder een gruwelijke terreur leeft (sterft) en voorheen in een grote harmonie en welvaart, komt niet ter sprake. Een sterk georganiseerde leugenmachine zorgt er voor dat de openbare opinie vergiftigd is met het beeld van een verschrikkelijke dictatuur waarbij het volk zogenaamd schreeuwt om nog meer buitenlandse militaire interventie.
Vazallen doen het vuile werk
Amerika heeft hiervoor een brede waaier van bondgenoten verzameld en ingezet Deze vazallen zijn eensgezind in het vernietigen van Syrië, maar streven tegelijk hun eigen doelstellingen na. Saoedi-Arabië ziet de kans om zijn wansmakelijk wahabisme te verspreiden. Een land dat zelf geen enkele vorm van democratie of vrije verkiezingen kent, eist nu, met de goedkeuring van de “internationale gemeenschap” dat er dringend nieuwe verkiezingen georganiseerd moeten worden in Syrië! Qatar ijvert voor de val van Syrië om eindelijk zijn pijplijn te kunnen aanleggen naar de Middellandse Zee en zo Rusland een flinke dolksteek te kunnen geven met de grote goedkeuring van de VS. Turkije beschouwt N. Syrië al als een deel van zijn groot Ottomaanse rijk. Het heeft al zonder probleem heel de industrie van Aleppo ontmanteld en tracht nu door moorden en verwoestingen het volk helemaal op de knieen te krijgen. Zo hoopt het uiteindelijk Damascus terug tot een van zijn provincies te maken. En in de traditie van het Ottomaanse rijk was het mogelijk dat andere mogendheden een provincie bestuurden. Zo kunnen de Fransen aan hun neocoloniale ambities werken om daar eens een goeverneur te mogen leveren. De pompeuze wijze waarop Erdogan zopas op 29 mei de 563e verjaardag van de val van Constantinopel heeft gevierd, laat geen twijfel over. In dat jaar 1453 werd ook het pronkstuk van Byzantijnse kunst, de 6e eeuwse kerk van de Hagia Sophia in Istamboel tot moskee omgevormd. Tienduizenden Turken manifesteerden de voorbije dagen voor de Hagia Sophia, die inmiddels museum is, om te eisen dat ze terug moskee zou worden. Voor de zionisten speelt het geen rol welke de plannen van de anderen zijn, als de Syrische soevereinteit en weerstand maar gebroken wordt en het land in stukken valt. Over de illegaal bezette Syrische Golan hoeft dan niet meer gesproken te worden en de rechtvaardige weerstand van het lijdende Palestijnse volk en van de Hezbollah zullen dan nog meer verzwakt worden. De onbijbelse en onmenselijke droom van een “zuivere joodse staat” van de Nijl tot de Euphraat, waarin geen enkele vreemdeling meer welkom is, kunnen de zionisten dan uitwerken als hun aards messianisme, in werkelijkheid een hel op aarde en een vloek voor het ware bijbelse Israël. Hierbij zijn Israël en Saoedi-Arabië de nauwste bondgenoten in het geweld. Samen voeren ze ook de gruwelijke oorlog tegen Yemen, samen beheren ze meerdere olieontginningen in Yemen en in de Hoorn van Afrika, en nu mag Saoedi-Arabië een gigantische ambassade bouwen in Israël, waarvan Walid Ben Talal de ambassadeur wordt. En Israël kan altijd rekenen op Amerika. Als Amerika de hele wereld wil besturen dan zijn het de zionisten die de Amerikaanse leiders besturen. In de uitgelekte mail van Hillary Clinton van 30/11/2015 staat het zo: de beste manier om Israël te helpen in zijn strijd tegen Iran is Syrië vernietigen. Tenslotte is er nog de onbegrijpelijke rol van Europa en de NAVO. Ze zijn bereid het Midden Oosten mee te verwoesten en allerlei sancties op te voeren tegen Syrië en tegen Rusland, om Amerika te dienen. Europa is bereid om miljarden aan Turkije te schenken om zijn oorlog tegen Syrië verder te zetten en de vluchteligenstroom in stand te houden in plaats van het geld te geven aan Syrië voor de veel grotere stroom van vluchtelingen in het land. Europa wil Turkije omarmen hoewel het niet de waarden van Europa deelt en Rusland bekampen, dat wel tot Europa behoort. Toen de Sovjetunie en het Warschaupakt instortten had ook de Navo geen zin meer en had ontmanteld moeten worden, wat een grote welvaart en vrijheid kon geven aan de Europese landen. Het tegendeel gebeurde. De Navo kwam geheel onder Amerikaans bevel, om de Amerikaanse vernietigende buitenlandse politiek te dienen en Europa zelf zonder moeite verder zichzelf te laten ontwrichten. Het ene land na het andere werd ingepalmd, wat tot de dag van vandaag verder gaat. Door het speciale “programma van individuele samenwerking” zijn nu ook Israël, Jordanië, de Emiraten, Qatar en Koeweit met de NAVO verbonden en kunnen dus nagenoeg ieder land op vraag van Amerika mee ontwrichten. NATO: de grootste Noord Atlantische Terroristische Organisatie. Europese staatshoofden en ministers die voor iedere wenk van Amerika klaar staan (door b.v. mee Syrië verder te helpen bombarderen), weten dat hun volgende verkiezingscampagne door de CIA al verzekerd is. De voormalige topman van de DGSI (Direction Génerale de la Sécurité Intérieure), Alain Juillet neemt in een interview begin vorige maand in Paris Match geen blad voor de mond als hij spreekt over de Franse politiek: totale absurditeit en blinde onderworpenheid aan de Amerikaanse belangen vanwege de Franse politiek in Syrië en Oekraïne!
Een hoogfeest van westerse huichelarij
In Ise-Shima (Japan) eindigde zo pas de hoogmis van de top van de G 7. Deze was oorspronkelijk een vriendschappelijke ontmoeting van westerse leiders, maar ontwikkelde zich tot een soort schaduwregering om heel de wereld onder het bestuur van Washington te brengen en het internationaal recht van de baan te vegen. De VS en Duitsland zijn de hoofdrolspelers. In 1997 werd het failliete Rusland uitgenodigd maar in 2014 weer aan de deur gezet. De huidige slotverklaring herinnert ons aan de prachtige princiepes van vrijheid voor iedereen, democratie voor iedereen en de rechten van de mens om de vrede in deze wereld te garanderen en een welvaart voor alle landen te verzekeren. Hiermee vernoem ik slechts de kernwoorden, maar in werkelijkheid zou de tekst kunnen dienen als een mooie uitgewerkte bijbelse meditatie. Bij het lezen hiervan zal de minst ontwikkelde zich echter al de grootste vragen stellen over de oprechtheid er van. En dan komt het. Er wordt gesproken over de grote bijdrage aan de strijd tegen het terrorisme, de vluchtelingencrisis, Oekraïne en Rusland, Libië, “het vredesproces voor het Midden-Oosten”, Yemen, de ontwapening… Met de strafste woorden wordt “het Syrische regime” veroordeeld voor zijn zogenaamde schendingen van de overeenkomst over het staken van de vijandelijkheden. Deze slotverklaring vergat evenwel het belangrijke nieuws dat het Amerikaans Departement van Landsverdediging sinds december 2015 (toen de Russen effectief de terroristen begonnen op te ruimen) 2.000 ton (!) aan wapens en munitie geleverd heeft aan rebellengroepen, waarvan de helft voor Al-Qaida en Daesh. En jawel, de verklaring kondigt plechtig aan dat de strijd tegen het terrorisme onverminderd verder gaat!
Leugen triomfeert in bloed
Tijdens mijn recent verblijf in België heb ik heel vele mensen mogen ontmoeten die dit alles al langer en soms ook beter weten dan ik. Trouwens, anders zouden ze me niet op zovele plaatsen gevraagd hebben om te komen getuigen over de situatie in Syrië. En omdat zij weten wat er werkelijk gaande is, zetten ze zich in om de maskers af te rukken, de waarheid aan het licht te brengen en hun medemensen wakker te schudden opdat ze deze oorlogspropaganda mee zouden stoppen. Bovendien zijn zij het die in belangrijke mate ook materieel en financieel helpen om onze hulpverlening onverminderd verder te kunnen zetten. Helaas zijn er nog te veel vrome mensen die helemaal door de massamedia gedrogeerd zijn, zonder dat ze het zelf weten. Zij zijn het die de goedkeuring blijven geven aan het verder ontwrichten en uitmoorden van Syrië. Een vrome man met een hoge kerkelijke autoriteit vroeg me: “Is er nu al een oplossing voor de Syrische president?” Hij begreep niet dat zijn inzicht door de media zo misvormd was dat hij geen oog meer had voor wat er werkelijke gebeurde in Syrië maar enkel de Amerikaanse wens steunde voor een “regeringswissel” met alle ellende vandien. Een andere man met een nog hoger kerkelijk gezag zei me: “Ik vertrouw Rusland en Putin voor geen haar.” En dat is nu precies het doel van de leugens in de media. Deze gesprekspartners beseften niet hoe zij de gemanipuleerde spreekbuis geworden zijn van een oorlogscampagne die steunt op bedrog, waardoor de slachtoffers tot schuldigen worden gemaakt om de moordenaars verder aan te moedigen. Van christenen menen we meer innerlijkheid en weerstand te mogen verwachten en een meer “geestelijk” begrijpen van de tekens van de tijd in het licht van het evangelie. Horen zij de noodkreten niet van hun broeders en patriarchen uit het Midden-Oosten? Sommigen schijnen daaraan niet geïnteresseerd te zijn. Een mening die niet met onze tv- en gazettenpraat overeenkomt, aanvaarden ze niet of ze worden er zelfs agressief door.
Een lezer stuurde me een video die ik met groot genoegen beluisterde en bekeek: de stevige preek van de pastoor van de St. Andrieskerk in Antwerpen, die in plat “aantweirps” en met veel humor op Pinksteren 2016 het nieuwe project van de zogenaamde katholieke “dialoogschool” aan flarden schoot: dat eerst de schoolkapel in ere hersteld wordt vooraleer er een minimoskee komt, dat eerst het christelijk geloof geleerd en beleefd wordt, dat eerst de christelijke symbolen hersteld worden (met kruis, Mariabeeld en beeld van de patroonheilige…) en het liturgisch jaar gevierd wordt en dat er eens open gedialogeerd kan worden over het immense verschil tussen de onvergelijkbare Persoon van Jezus Christus en de meer dan bedenkelijke hoofdfiguur van de islam, het tegendeel van dialoog, verdraagzaamheid en vrede (wat ik er zelf bijvoeg). Wie op gelijkaardige wijze de westerse huichelarij van een “Arabische lente” en een nieuw “vrij en democratisch Syrië” aan de kaak zou stellen, zou hiermee een grote bijdrage aan de vrede kunnen leveren. Wie kan de waarheid eens onthullen en de maskers afrukken om de moordenaars te dwingen hun vernietiging stop te zetten? Westerse heersers, is de stroom van bloed en lijden na vijf jaar nog niet genoeg? Is het omverwerpen van een wettige regering voor uw eigenbelang echt zoveel gruwel waard?
Als christenen zien we uit naar de Wederkomst van Jezus en “verwachten, volgens zijn beloften, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid zal wonen” (2 Petrus 3,13).
De Kleine Zielen hebben dus hun plaats in de Kerk en zij krijgen een welomschreven taak te vervullen. Marguerite, door het Barmhartige Hart van Jezus aan het hoofd van het legioen geplaatst, heeft dan ook een duidelijke, precies omschreven functie in de crisis die de Kerk momenteel doormaakt.
De bekende Oostenrijkse filosoof Josef Seifert, die goed bevriend was met Paus Johannes Paulus II, schreef op corrispondenzaromana.it een artikel met als titel “De tranen van Jezus over Amoris Laetitia”. Daarin merkt hij op dat Jezus tegen de overspeelster vertelt om niet meer te zondigen. “Maar,” zegt hij, “zijn opvolger Franciscus zegt tegen de overspeelster, alhoewel ze verder ernstig zal zondigen, dat ze zich niet geëxcommuniceerd moet voelen, noch dat het nodig is dat ze zich bekeert van haar zonde van overspel.”
Goede vrienden,
De Argeloze Duif 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.