Maand: november 2016

De vier kardinalen in kwestie zijn Walter Brandmüller, Raymond L. Burke, Carlo Caffarra en Joachim Meisner

Op 19 september 2016 richtten vier kardinalen in een formele brief zich tot paus Franciscus met enkele vragen over de post-synodale exhortatie ‘Amoris Laetitia’.

Gemeenschappen en centra die zich vanuit hun eigen spiritualiteit inzetten voor evangelisatie en vitalisering in ons bisdom.

Alphacursus
Stichting Katholiek Alpha Centrum
Oude Molstraat 37
2513 BA DEN HAAG
T: (070) 3563373
E: info@rk-alphacentrum.nl
I: www.rk-alphacentrum.nl

CaFE
Stichting Katholiek Alpha Centrum
Oude Molstraat 37
2513 BA DEN HAAG
T: (070) 3563373
E: info@rk-alphacentrum.nl
I: www.rk-alphacentrum.nl

Charismatische Vernieuwing
Dienstencentrum KCV
Prins Karelstraat 100
5701 VM HELMOND
T: (0492) 554644
E: dienstencentrum@kcv-net.nl

Christoffelgroepen
in Blerick, Heerlen (Hoensbroek) en Roermond
p/a diaken Ton Batens
Ganzeweide 76a
6413 GH Heerlen
E: diaken.batens@gmail.com

Cursillo Nederland
Kastanjelaan 4
4641 EX Ossendrecht
T: (0164) 673976
E: info@cursillo.nl
I: www.cursillo.nl

De Kommel
Gemeenschap van de gekruisigde en verrezen Liefde
Kommel 29
6211 NX Maastricht
T: (043) 3219568
F: (043) 3215663
E: info@kommel.nl
I: www.kommel.nl

Eucharistische Vlam
Aanbiddingscentrum bij St. Jozefkapel
St. Jozeflaan 56-a
5817 AD Smakt (bij Venray)
T: 06-48731992

Fathers Prayers
Ger Schmeits
Stategaard 43
6227 GL Maastricht
T: 06-30853318
E: ger.schmeits@home.nl
I: www.fathersprayers.org/NL

Focolare
Peter en Clara van Dun
Eind 6
6017 BH Thorn
T: (0475) 562136
E: claraginelli@home.nl

Foyer de Charité Marthe Robin
Onder de Bomen 2
6017 AL Thorn
T: (0475) 562770
E: mail@foyer-thorn.nl
I: www.foyer-thorn.nl

Geloof en Licht
in Roermond en Maastricht
Lou et Marilou Meerten
Baron van Hövellstraat 9
6221 VB Maastricht
T: (043) 3217496
E: marilou-lou@kpnmail.nl

Gemeenschap Emmanuël
Postbus 95310
2509 CH ‘s-Gravenhage
T: (073) 5118957
I: www.gemeenschapemmanuel.nl

Geestelijke Familie Het Werk
Huize Het Korenveld
Wilmenweg 1a
6447 AW Merkelbeek
T: (046) 4421282
E: hetwerk.korenveld@fso-be-nl.org
I: www.daswerk-fso.org

Klooster Sterre der Zee
Blauwe Zusters
Dorpstraat 149
6441 CD Brunssum
T: (045) 5252075
E: c.sterrederzee@servidoras.org

Legioen Kleine Zielen van het
Barmhartig Hart van Jezus
Geestelijk leidsman: mgr. De Jong
Contactpersoon in Nederland:
Mw. L. Beurskens – Van de Rijdt
E: legioenkleinezielen@live.com
I: http://hetlegioenkleinezielen.wordpress.com

Legioen van Maria
in Heerlen, Landgraaf en Tegelen
Mw. A. Hollanders
Dr. Ir. Bungestraat 26
6419 BX Heerlen
E: tonnyhollanders@ziggo.nl

LifeTeen
Roermond
Bernadette Hussem
Molenweg 9 6085 CK Horn
T: 0475-589191
I: www.lifeteenroermond.nl
Maastricht
Hugo Gerfen, pr.
Van Akenweg 61
6218 HL Maastricht
T: (043) 3431566
E: past.hugogerfen@home.nl

Maria Mater Kring
in Heerlen, Kerkrade, Ottersum, Roermond-Oost, Sittard, Stramproy, Valkenburg, Venray
Tineke Renckens
Raadhuisstraat 44, 6336VL Hulsberg
T: 045-4052012
E: w.renckens@home.nl
I: www.rkactiviteiten.nl/mariamater

Marriage Encounter
Jos en Lea Meijs
Oranjelaan 42
6166 BR Geleen
T: (046) 4754437
E: leajosmeijs@gmail.com
I: www.marriage-encounter.nl

Mothers Prayers
Wies Mom
Bisschoplaan 20
6085 AW Horn
T: (0475) 589135
E: mlgmom_bertrand@hotmail.com

Neocatechumenale Weg
Massimo en Patrizia Paloni
Peerboltestraat 22
6221 TC Maastricht
T: (043) 3672161
E: massimopatrizia@davide.it

Opus Dei
Centrum Den Eker
Prins Bisschopssingel 9-11
6212 AA Maastricht
T: 043-3500034
E: eker@instudo.nl
Centrum Koperwiek
Lambertuslaan 11
6212 AR Maastricht
T: 043-3217975

Oratio Gebedsgroep
Wim Hukkelhoven
Wildenkamp 64
5953 GB Reuver
T: (077) 4762480
E: w.hukkelhoven@wanadoo.nl

Pater Pio Gebedsgroep
Mook:
R. Franken,
T: (024) 6961390
Pey-Echt:
H. Royakkers
T: (0475) 482019
Sevenum:
Mw. J. Cuppen-Koks
T: (077) 4672199

Platform 30+
T: (030) 6062668
E: m.a.j.otto@hetnet.nl
I: www.platform30plus.ontheweb.nl

Priorij Nazareth
Klooster Oude Munt
Van Wevelickhovenstraat 1
5931 KS Tegelen
T: (077) 3731572
E: priorij.nazareth@oudemunt.nl

Regina Carmeli
De Kollenberg
Postbus 28
6130 AA Sitard
T: (046) 4570993
E: regina.carmeli@carmeldcj.nl
I: www.carmeldcj.nl

Sant’ Egidio-gemeenschap
Mw. R. Geurts
Frederikbastion 19a
6217 LL Maastricht
T: (043) 3474081
E: rinygeurts53@live.nl
I: www.santegidio.org

Taizé-gemeenschap
Communauté de Taizé
F-71250 Taizé
I: www.taize.fr en www.taizeinnederland.nl
Ontmoetingen:
T: (0033) 385503016
Gemeenschap:
T: (0033) 385503015

Taizégebedsgroepen
Taizégebed Maastricht:
I: r.delahaye@planet.nl
Taizégebed Roermond:
I: taizegebed@gmail.com
Taizégebed Venlo:
I: mverkoeijen@hotmail.com

We beginnen weer de advent, de periode van vier weken voor Kerstmis. Het woordje advent komt van het Latijnse Adventus en dat betekent “de komst, er aan komen”. Het is een tijd waarin we uitzien naar de komst van God.

Als je advent zegt, dan denken de meeste mensen onmiddellijk aan Kerstmis. Natuurlijk is dat niet verkeerd maar advent is meer dan ons voorbereiden op Kerstmis, het Geboortefeest van onze Heer Jezus Christus. Voorbereiden op het Geboortefeest  is het eigenlijk pas echt vanaf 17 december. In de adventstijd vóór 17 december ligt vooral de nadruk op: de Heer is op komst. Eens komt de Heer terug, we verwachten als christenen de terugkomst van Jezus Christus, op het einde der tijden. Houd ik daar rekening mee en wat betekent dat voor mij. Misschien laat die terugkomst nog wel een tijd op zich wachten maar  vroeg of laat zullen we voor Hem komen te staan wanneer ons lichaam het begeeft en zullen we de Heer ontmoeten, wat hebben we Hem dan te bieden. Het wordt sterk verwoord in het evangelies van de eerste zondag van de advent waar we Jezus horen zeggen: “Weest dus waakzaam want gij weet niet op welke dag uw Heer komt”. Op de tweede zondag van de advent horen we de oproep van Johannes de Doper: “Bereidt de weg van de Heer, maakt zijn paden recht”.

Het symbool bij uitstek van de advent is de adventskrans. Er is wellicht geen kerk of kapel meer te vinden waar er in de advent geen adventskrans te vinden is. Alles op en rond die krans heeft ons iets te vertellen over wat de advent is.

Een adventskrans is natuurlijk rond. De ronde vorm doet ons denken aan een ring, een trouwring, zonder begin of einde. De God waarin we geloven is een God van liefde en trouw. Hij is er altijd geweest en zal er altijd zijn. Hij geeft Zijn volk nooit op, Hij geeft elk van ons nooit op. Daarom heeft Hij Zijn Zoon naar ons gestuurd.

Op de adventskrans staan vier kaarsen. De vier kaarsen verwijzen naar de vier zondagen in de advent. Elke zondag wordt er een kaars meer aangestoken. Hoe dichter we bij het Kerstfeest komen, hoe meer licht, teken van Gods Licht wat in de wereld komt met Kerstmis. Jezus zal van zichzelf ook zeggen dat Hij het Licht der wereld is. Wanneer de vier kaarsen aan zijn, dan is het in de week daarop Kerstmis. In het klein rituaal van de Kerk lezen we dat “de vier kaarsen, die geleidelijk aangestoken worden, zondag na zondag, tot het hoogfeest van Kerstmis, de herinnering is aan de verschillende etappes van de heilsgeschiedenis vóór Christus en symbool van het profetisch licht dat langzamerhand de nacht verlichtte van de verwachting tot het opgaan van de zon van de gerechtigheid”.

De krans is gemaakt van groene dennentakken. Die den trotseert met zijn groene takken de winter. Daar waar al het andere groen verdort en verdwijnt, blijft de groene dennenboom. Het is een teken van de hoop maar ook een teken van de trouw van God.

Rond de takken van de adventskrans wordt een paars lint gewikkeld. Dat paarse lint verwijst naar de liturgische kleur van de advent. De gewaden van de priester in de advent hebben de paarse kleur. De paarse kleur is de kleur van inkeer. We maken het sober, we bezinnen ons over God die Komende is, over de betekenis dat God mens is geworden in Jezus Christus. Kan God ook in mijn leven komen? Zijn er obstakels voor Hem in mijn leven?  Kan het Kind Jezus met Kerstmis ook in de kribbe van mijn hart gelegd worden?

Pastoor A. Penne, www.priesterpenne.be

Ik sta hier naast St. Jan bij het kruis van onze Verlosser. Dit schilderij hangt momenteel in de laatste kamer achteraan links op de studentengang “de Thermen’ van het Groot-Seminarie Abdij Rolduc – mijn studeerkamer in augustus 1978.

VATICAN CITY, November 10, 2016 (LifeSiteNews) – Cardinal Raymond Burke said Donald Trump’s election as U.S. president is a “clear sign of the will of the people” and a victory for the pro-life cause.

Burke is the patron of the Sovereign Military Order of Malta and the former Prefect of the Apostolic Signatura, the Vatican’s highest court. He is one of the most well-known defenders of life, family, and Catholic orthodoxy.

In an interview with the National Catholic Register’s Ed Pentin, Burke said Trump’s Catholic advisory committee and the fact that “he tends to associate himself with very sound advisers” are a “hopeful sign” that he will keep his campaign promises.

Some members of the Catholic advisory committee “are well-known to me, and they are very fine people,” said Burke.

“Of course, after any election, this is the big question: Will the candidate be true to his word, follow through?” he noted. “We have to hope and pray that he does that. One thing I heard about him is that he tends to associate himself with very sound advisers, and I would trust that he will do that.”

“I trust that [Trump] will address the many moral problems with the health care mandate that was pushed during these last eight years,” said Burke.

Catholics must “be attentive to insist on what’s morally right” under a Trump presidency, given concerns about Trump’s vulgarity and stated support for torturing terrorists and killing their families, Burke said, but Catholics could “in good conscience” vote for him. This was because “in all that he said, at least there was a hope of advancing in some way the common good of the nation,” the cardinal explained.

“I don’t think the new president will be inspired by hatred in his treatment of the issue of immigration,” said Burke. “These are prudential questions — of how much immigration a country can responsibly sustain, also what is the meaning of immigration, and if the immigrants are coming from one country — questions that principally address that country’s responsibility for its own citizens. … A Christian cannot close his heart to a true refugee, this is an absolute principle, there’s no question about it, but it should be done with prudence and true charity. Charity is always intelligent; it demands to know: Exactly who are these immigrants? Are they really refugees, and what communities can sustain them?”

What Trump has “said about pro-life issues, family issues and also issues regarding religious freedom shows a great disposition to hear the Church on these matters and to understand that these are fundamentally questions of the moral law, not questions of religious confession,” said Burke. “They are questions of the moral law, which religion in the country, as the Founding Fathers understood from the start, is meant to support and to sustain. The government needs the help of religious leadership in order to hold to an ethical norm.”

Burke said he hopes Trump “will follow the principles and dictates of our Declaration of Independence and the Constitution,” “turn out to be a good president and heal the divisions in the country,” and bring unity to American citizens.

His full interview can be read here.

Source: www.lifesitenews.com

Nog enkel psychologische barmhartigheid…?

Er vindt in de Rk Kerk een verschuiving plaats. Het geluk van de individuele mens staat steeds meer in de belangstelling, de verlossing door Christus echter steeds minder; met te veel aandacht voor psychologische (tussenmenselijke) barmhartigheid, en helaas steeds mindere gerichtheid op de theologische (van Godswege genadevolle) barmhartigheid. Het genadevolle sacrament ‘van de vergeving van zonden en genezing’ te ontvangen hoort steeds minder tot de praktijk van de gelovige. Kwaliteit van geestelijk leven holt achteruit. Een gruwel in het oog van de gekruisigde en verrezen Liefde, Jezus Christus onze Heer. – Pastoor Geudens

In a brief address to an “interreligious audience” at the Vatican on November 3, Francis spoke on “the theme of mercy,” but without a single reference to the King of Mercy, Jesus Christ, the sole merciful savior of mankind, nor any reference to the sacraments of the Church that Christ established precisely to show His mercy toward men of good will.

Alluding vaguely to “the Christian message” while saying absolutely nothing about the grace of repentance that must precede the grace of justification and the regeneration of the soul of fallen man, Francis sketched instead a concept of mercy seemingly designed to accommodate any and all religions, so-called.

Mercy, said Francis, is not God’s forgiveness of sin through Baptism or the absolution of a repentant sinner in the confessional, in the manner Christ ordained when He commissioned His Church (cf. John 20:23). Rather, he opined, “the mystery of mercy is not to be celebrated in words alone, but above all by deeds, by a truly merciful way of life marked by disinterested love, fraternal service and sincere sharing.”

What does this have to do with Divine Mercy for the sinner who repents and turns to God, which was supposedly the theme of the Year of Mercy now concluding? The address seems instead to conflate Divine Mercy with human acts of kindness devoid of any motive of supernatural grace.

Indeed, Francis goes on to say that “The Church increasingly desires to adopt this way of life, also as part of her ‘duty to foster unity and charity’ among all men and women…” The Church is depicted as an organization that has only recently begun to discover fully what mercy means! It means, according to Francis, a “way of life” — again, without reference to Divine Mercy toward repentant sinners.

Mercy as a “way of life” — rather than a divine action toward the sinner — is something that anyone, no matter what he believes, can possess. Thus, says Francis, “[t]he religions are likewise called to this way of life, in order to be, particularly in our own day, messengers of peace and builders of communion, and to proclaim, in opposition to all those who sow conflict, division and intolerance, that ours is a time of fraternity.”

Note well: “the religions” are referenced indifferently, as if they were all on equal footing with respect to the quality of mercy, which is reduced, in essence, to social work and brotherhood.

Continuing this indifferentist, pan-religious refrain, Francis declares that “mercy” as he conceives it — quoting himself — is that quality which is “more open to dialogue, the better to know and understand one another; eliminates every form of closed-mindedness and disrespect; and drives out every form of violence and discrimination (Misericordiae Vultus, 23). This is pleasing to God and constitutes an urgent task, responding not only to today’s needs but above all to the summons to love which is the soul of all authentic religion.”

Not a word here about the supernatural grace of charity obtained and maintained through the sacraments instituted by Christ, nor the divine action involved in God’s mercy thus obtained. Rather, again, we see only an appeal to do-goodism depicted as the “soul of all authentic religion.”

Lees verder….  

What Religion Is This?

by Christopher A. Ferrara
November 8, 2016

In a brief address to an “interreligious audience” at the Vatican on November 3, Francis spoke on “the theme of mercy,” but without a single reference to the King of Mercy, Jesus Christ, the sole merciful savior of mankind, nor any reference to the sacraments of the Church that Christ established precisely to show His mercy toward men of good will.

Alluding vaguely to “the Christian message” while saying absolutely nothing about the grace of repentance that must precede the grace of justification and the regeneration of the soul of fallen man, Francis sketched instead a concept of mercy seemingly designed to accommodate any and all religions, so-called.

Mercy, said Francis, is not God’s forgiveness of sin through Baptism or the absolution of a repentant sinner in the confessional, in the manner Christ ordained when He commissioned His Church (cf. John 20:23). Rather, he opined, “the mystery of mercy is not to be celebrated in words alone, but above all by deeds, by a truly merciful way of life marked by disinterested love, fraternal service and sincere sharing.”

What does this have to do with Divine Mercy for the sinner who repents and turns to God, which was supposedly the theme of the Year of Mercy now concluding? The address seems instead to conflate Divine Mercy with human acts of kindness devoid of any motive of supernatural grace.

Indeed, Francis goes on to say that “The Church increasingly desires to adopt this way of life, also as part of her ‘duty to foster unity and charity’ among all men and women…” The Church is depicted as an organization that has only recently begun to discover fully what mercy means! It means, according to Francis, a “way of life” — again, without reference to Divine Mercy toward repentant sinners.

Mercy as a “way of life” — rather than a divine action toward the sinner — is something that anyone, no matter what he believes, can possess. Thus, says Francis, “[t]he religions are likewise called to this way of life, in order to be, particularly in our own day, messengers of peace and builders of communion, and to proclaim, in opposition to all those who sow conflict, division and intolerance, that ours is a time of fraternity.”

Note well: “the religions” are referenced indifferently, as if they were all on equal footing with respect to the quality of mercy, which is reduced, in essence, to social work and brotherhood.

Continuing this indifferentist, pan-religious refrain, Francis declares that “mercy” as he conceives it — quoting himself — is that quality which is “more open to dialogue, the better to know and understand one another; eliminates every form of closed-mindedness and disrespect; and drives out every form of violence and discrimination (Misericordiae Vultus, 23). This is pleasing to God and constitutes an urgent task, responding not only to today’s needs but above all to the summons to love which is the soul of all authentic religion.”

Not a word here about the supernatural grace of charity obtained and maintained through the sacraments instituted by Christ, nor the divine action involved in God’s mercy thus obtained. Rather, again, we see only an appeal to do-goodism depicted as the “soul of all authentic religion.”

Read on… 

Grote aandacht voor psychologische barmhartigheid…

Er vindt (ook in de rk Kerk) een verschuiving plaats. Het geluk van de mens staat steeds meer in de belangstelling, de verlossing door Christus echter steeds minder. Met veel aandacht voor psychologische barmhartigheid, en steeds minder gerichtheid op theologische barmhartigheid. Alles mag en alles kan, want God is zo goed… dat Hij toch alles vergeeft wegens zijn barmhartigheid, zo denkt men. Het sacrament van de vergeving van zonden door een biechtafspraak te maken met een priester, hoort steeds minder tot de praktijk van de gelovige.

Pastoor Geudens