Maand: juni 2017

Hieronder een samenvatting van Sandro Magister en de brief van de kardinalen.

Sandro Magister
20 juni 2017

Zeven maanden na de “dubia” heeft paus Franciscus in het midden van de afgelopen lente weer een brief van dezelfde vier kardinalen ontvangen die was ondertekend door Carlo Cafarra in naam van de andere drie: Walter Brandmüller, Raymond L. Burke en Joachim Meisner.

En ook op deze brief evenmin als tevoren op de “dubia” heeft hij geantwoord. De vier kardinalen vragen de paus om een audiëntie. Om met hem te spreken over de verdeeldheid die “Amoris Laetitia” heeft gebracht en over “de situatie van verwarring en ontreddering” die erop volgde in een groot deel van de Kerk. De brief was in de handen van Franciscus op 6 mei. Maar het zo lang uitblijven van een antwoord heeft de betekenis ervan vergroot. Zoals reeds gebeurde met de “dubia”, denken de vier kardinalen nu dat het goed is dat de brief ter overweging wordt gegeven aan heel het “volk van God”, van waaruit de vraag naar verheldering komt waaraan zij stem geven.

Vorige maand waren er reeds geruchten, maar nu werden die geruchten bevestigd: paus Franciscus heeft effectief een commissie aangesteld om Humanae Vitae te “herinterpreteren” in het “licht” van het document “Amoris Laetitia.”

Roberto de Mattei schrijft: “Het zal aan Mgr. Gilfredo Marengo zijn, professor aan het Johannes Paulus II-instituut, coördinator van de commissie, benoemd door paus Franciscus om de encycliek Humanae Vitae door Paulus VI te “herinterpreteren”, ter gelegenheid van de 50ste verjaardag van de uitgave ervan, die volgend jaar valt. De initiële geruchten van het bestaan van deze commissie, die nog geheim is, en bericht door de Vaticaanse verslaggever Marco Tosatti, waren van een betrouwbare bron.” De Mattei bevestigt nu zelf het bestaan van deze commissie…  Lees hier verder:  Commissie om Humanae Vitae te “herinterpreteren” in het “licht van Amoris Laetitia”

Goede Vrienden,

De kleine Omran Daqneesh uit Aleppo, bebloed en wezenloos voor zich uit starend zittend in een ambulance! Dat was de foto van vorig jaar op de voorpagina’s van  het wereldnieuws, die moest bewijzen hoe gruwelijk “het Syrische regime” tekeer ging en hoe de Witte Helmen heldhaftig de bevolking beschermen tegen de terreur van die verschrikkelijke dictatuur. En nu blijkt dat de waarheid precies het tegenovergestelde is.

De vader onthult dat zijn zoontje door terroristen werd gekidnapt om door de Witte Helmen te worden misbruikt in een ambulance die er foto’s en filmen van maakten met uitvoerige commentaren over het zogenaamde geweld van het Syrische leger van Assad. De vader werd onder druk gezet, kreeg veel geld aangeboden om Assad leugenachtig te beschuldigen maar hij weigerde. Nu heeft hij zijn zoontje teruggekregen en vertelt de waarheid.
Een aanslag in het vrij rustige Iran, ruzie tussen Saoedi-Arabië en Qatar (de ketel verwijt de pot dat hij zwart ziet!), de nakende val van het IS bolwerk Raqqa en terroristen op zoek (of geleid?) naar een nieuw werkterrein… Maar deze laatste dagen van ons verblijf in België gaan we er ons niet meer druk om maken. We vertellen iets over de wijze waarop we vorige week hebben doorgebracht en geven nog enig nieuws door.

Pater Daniel

Hoe een paus gelijk kreeg

Naar aanleiding van de voorstelling van ons boek (Hoe een paus gelijk kreeg) op vrijdag 2 juni 2017, hebben we iets verteld over het begin van onze gezamenlijke strijd en over de grondovertuigingen waaruit het boek ontstaan is. Daarna sprak eerst dr. Louis Van Hecken, huisarts, seksuoloog, voorzitter Bertram Project Zambia Foundation en erg begaan met de geneeskunde volgens de hl. Hildegarde van Bingen (haar “medische” werken heeft hij vertaald en vanuit de moderne geneeskunde van commentaar voorzien). Hij wees o.m. op de steeds nieuwe ontdekkingen in verband met de negatieve gevolgen van het gebruik van de hormonale contraceptiepil. Verder sprak dr. Luc Kiebooms, specialist inwendige ziekten, nucleaire geneeskunde, Fellow College of Phisicians Cape, South Africa en voorzitter van het Thomas More-Genootschap. Hij sprak o.m. over de zware strijd om de wetenschappelijke natuurlijke methode van vruchtbaarheidsbeheersing (zoals Sensiplan) erkend te krijgen, niet zozeer in academische maar in Katholieke en kerkelijke middens. Wanneer Sensoa, een van de organisaties die op de meest vernietigende wijze de menselijke en Christelijke waarden van seksualiteit, huwelijk en gezin ondermijnt, door de hoogste koepel van het Katholiek onderwijs erkend en betaald wordt, begrijp je dat er geen plaats meer is voor de Christelijke leer. Wij hebben geen fanatieke vrijmetselaars meer nodig, onze Christelijke organisaties met behulp van de kerkelijke hiërarchie zorgen zelf wel voor de afbraak van de Katholieke Kerk en het Christelijk leven. Tenslotte gaf Pierre Hernalsteen, algemeen coördinator voor “Sensiplan” een uitleg over de werking ervan. Hij krijgt gelukkig veel belangstelling en medewerking van ongelovigen, atheïsten, natuurliefhebbers en “andersgelovigen”. Het zal nog even duren vooraleer de Katholieken hun eigen leer erkennen, steunen en verkondigen. In al deze voordrachten was dr. André Devos de grote aanwezige afwezige. Hij kon helaas niet aanwezig zijn. Van vurige verdediger van de “pil” kwam hij door zijn praktijk tot inkeer. Zo heeft hij zich als gynaecoloog al decennia lang onvermoeibaar ingezet voor de profetische visie van Humanae vitae en het sensiplan als de praktische beleving ervan. Wij hopen en bidden dat op lange termijn een ware Cultuur van het leven toch eens zal doorbreken… ook in kerkelijke middens.

Lees hier verder  >>>   katholiekforum.net/pater-daniel-maes

De Catechismus van de Katholieke Kerk stelt in nr 2357:

“Onder homoseksualiteit verstaat men de betrekkingen tussen mannen af tussen vrouwen die zich seksueel exclusief of overwegend aangetrokken voelen tot personen van hetzelfde geslacht. Homoseksualiteit kent, door de eeuwen heen en binnen de veelheid van culturen, verschillende verschijningsvormen. De psychische oorsprong is moeilijk op te helderen. Steunend op de heilige Schrift, die deze betrekkingen voorstelt als een ernstige ontaarding, heeft de Overlevering steeds verklaard dat ‘homoseksuele daden intrinsiek ongeordend zijn’. Ze zijn in strijd met de natuurwet. Homoseksuele handelingen sluiten de seksualiteit af voor de gave van het leven. Ze komen niet voort uit een ware affectieve en seksuele complementariteit. Daarom kunnen ze in geen geval goedgekeurd worden.”

Dit moreel standpunt is duidelijk. Dat betekent niet dat de Kerk homoseksuele gelovigen afschrijft. Zij kunnen lid zijn van de Kerk en aan het kerkelijk leven deelnemen. Wel vraagt de Kerk van haar gelovigen de bereidheid en de oprechte wil volgens haar moraal die rechtstreeks voortkomt uit de Bijbel en de natuurlijke zedenwet, te leven. Het is de taak van de pastoraal om individuele mensen in de beleving van die moraal te helpen en in het sacrament van boete en verzoening Gods vergevende barmhartigheid te schenken aan hen die gevallen zijn en weer willen opstaan.

Het is tegen het katholiek geloof en dus ook niet pastoraal om homoseksueel gedrag moreel goed te keuren of te doen alsof het een normale variant is van menselijke seksualiteit. Dat laatste is wat de meeste homo-organisaties beweren en die opvatting verwachten zij van heel de maatschappij en ook van de Kerk. De catechismusuitspraak van de katholieke Kerk vinden zij discriminerend en ze willen die houding van de Kerk kost wat kost veranderen.

Daarom is vanuit hun optiek de vraag naar een “roze gebedsviering”, juist in de St.-Janskathedraal, begrijpelijk. Het is niet zomaar een vrome opening van een dag. Het geheel heeft een duidelijke metabetekenis. Men wil het laatste bolwerk dat vasthoudt aan de schriftuurlijke afkeuring van homoseksueel gedrag en van alle handelingen tegen de morele natuurwet innemen. Dat gebeurt voor hun gevoel – en niet geheel ten onrechte – op 24 juni aanstaande als ze als groep de St.-Jan veroveren waarbij de plebaan hen welkom heet en de bisschop hen (en daarmee hun doen en laten) zelfs zegent.

Van de kant van de plebaan en vanuit het bisdom wordt dat alles gepresenteerd als een ongevaarlijke, vriendelijke geste jegens een groep die zich kerkelijk gemarginaliseerd voelt. De woordvoerder van het bisdom benadrukt dat er niet aan de leer van de Kerk getornd wordt. Ik zou zeggen: ammehoela!! Trouwens door te zeggen dat het in de praktijk allemaal niet zo moeilijk is, geeft de woordvoerder aan dat er blijkbaar een groot onderscheid bestaat tussen de leer en de praktijk, dwz de pastoraal. Dat is echter onmogelijk. Als de pastoraal niet naadloos aansluit bij de leer van Christus, dan deugt de pastoraal niet. Immers de pastoraal dient ervoor de leer in de praktijk handen en voeten te geven. Ofwel stiekem wordt de leer veranderd. Want een leer die in de praktijk ongestraft en onweersproken met voeten wordt getreden, bestaat in feite niet meer. Men lijkt feitelijk voor de laatst genoemde weg te kiezen. En het enthousiasme van LHBG-gemeenschap over de viering in de St-Jan maakt wel duidelijk dat het zo ook ervaren wordt.

Dat het allemaal niet zo neutraal en ongevaarlijk is en dat het wel degelijk met goed- en afkeuring van de kant van de plebaan en het bisdom te maken heeft, maken de antwoorden op de volgende casussen duidelijk:

Wil de plebaan in een gebedsdienst in de St-Jan hartelijk welkom heten als medetochtgenoten door het leven en wil de bisschop bruggenbouwend en verbindend zegenen:

– een denkbeeldige PVV-landdag die haar landelijke manifestatie in Den Bosch met een gebedsdienst in de kathedraal wil beginnen?

– het denkbeeldige verbond van seksclubhouders en de gezamenlijke meisje van plezier die de dag tegen hun discriminatie in Den Bosch willen beginnen met een gebedsdienst?

Om misverstand te voorkomen wil ik hier wel meteen bij aantekenen dat ik de LHBG-gemeenschap geenszins zou willen vergelijken met de PVV of het andere denkbeeldige genootschap. Wel is de overeenkomst dat de afzonderlijke leden, ook van deze clubs, lid van de Kerk kunnen zijn, niet gediscrimineerd mogen worden en met welwillendheid pastoraal tegemoet getreden moeten worden.

Tenslotte wil ik op bijkomende consequenties van het plebanesque en bisschoppelijke gedrag wijzen:

– Hierdoor worden normale katholieken die trouw willen zijn aan de leer van de Kerk, geschoffeerd, en niet in het minst die homoseksuelen die zich inspannen kuis volgens de leer van de Kerk te leven.

– Hierdoor wordt pastoors die in het verleden door acties van de homogemeenschap aan de schandpaal zijn genageld, alleen omdat ze datgene deden wat van goede zielenherders verwacht mocht worden, nog een extra trap nagegeven door officials van de Kerk (ik refereer aan pastoor Buyens).

– Hierdoor worden pastoors die tot heden dergelijke vieringen met succes, zelfs ondanks druk van gemeentebesturen, uit hun kerk hebben kunnen weren, ernstig verzwakt. Men zal zeggen: de bisschop vindt het toch goed…

Het is zeker niet toevallig dat de Kerk op 24 juni de geboortedag viert van de heilige Johannes de Doper. Deze werd door koning Herodes onthoofd omdat Johannes hem aansprak op zijn immoreel gedrag. Hij leefde immers met de vrouw van zijn broer. Iemand die opkomt voor Gods wetten, oogst zelden applaus.

Cor Mennen pr
1 juni feest van de H. Martelaar Justinus
http://www.mennenpr.nl/De_roze_kathedraal.html

In een nieuw interview geeft Kardinaal Burke voor het eerst openlijk toe dat Amoris Laetitia een “wijziging aan de Leer van de Kerk” is. De vraag blijft uiteraard wanneer de formele correctie van AL zal plaatsvinden, n.a.v. de vijf dubia. Burke gaf eind vorig jaar aan dat dit korte tijd na de Kerstperiode zou gebeuren. We zijn intussen bijna Pinksteren en er is nog altijd niets gebeurd.

Burke vertelt dat hij veel naar verschillende delen van de Kerk reist, hij vindt overal verwarring en verdeeldheid over Amoris Laetitia: tussen priesters, bisschoppen en zelfs bisschoppenconferenties, “en dit is de moeilijkheid wanneer mensen veranderingen trachten te maken zonder respect voor de doctrine – de constante doctrine en discipline van de Kerk – en dus eindig je met soms radicaal andere praktijken van één deel van de Kerk ten opzichte van een ander, en dit kan onmogelijk zo zijn, omdat huwelijk en de Heilige Eucharistie hetzelfde zijn op ieder ogenblik en op elke plaats van de Kerk.” Burke zegt dat er nú komaf moet gemaakt worden met al deze verwarring, en dat het tot een einde moet gebracht worden.

“Dit is één van de redenen waarom wij, samen met drie andere Kardinalen, deze vragen of dubia indienden bij de paus….   – Lees hier verder: Kardinaal Burke: Amoris Laetitia is “een wijziging aan de Leer van de Kerk”