Het Amerikaans Hooggerechtshof heeft op 24 juni, het historisch arrest “Roe vs Wade” ongrondwettelijk verklaard. Het gebeurde op 24 juni, het geboortefeest van Johannes de Doper en dit jaar tevens het feest van het Heilig Hart van Jezus. In dit arrest uit 1973 werd ten onrechte erkend dat abortus een recht is, gegarandeerd door de Amerikaanse constitutie. De huidige uitspraak maakt duidelijk dat er hierin niets is dat abortus als een grondwettelijk recht fundeert. Hierdoor wordt meteen het verbod op abortus van kracht, zoals voorzien in 13 Amerikaansen staten. Het Hooggerechtshof had ook ’n halve eeuw geleden geen enkel recht om een andere interpretatie te geven aan de Amerikaanse constitutie vanuit een bepaalde heersende stroming. Er is een “recht op leven”, maar geen “recht op doden”. In algemene regel heb jij recht om te leven zoals jij wil, maar je hebt niet het recht om daarvoor een ander mens te doden. “Gij zult niet doden” is een onveranderlijke pijler van iedere menselijke samenleving, altijd en overal. Dit geldt eveneens voor het ongeboren menselijk leven. Dank zij de moderne genetica weten we dat vanaf de conceptie alle eigenheid en waardigheid van de menselijk persoon onveranderlijk bepaald zijn. Deze vrucht vraagt slechts tijd, voeding en bescherming om tot een volwassen menselijke persoon uit te groeien. Volgens rechter Clarence Thomas van het Amerikaans Hooggerechtshof moeten nog een hele reeks andere valse besluiten hersteld worden, o.a. in verband met het zogenaamde recht op contraceptie en de ontwrichting van het huwelijk.
Het erkennen van de menselijke waardigheid vanaf de conceptie heeft niets te maken met een krampachtig katholicisme, zoals sommigen graag stellen. Hippocrates, de vader van de westerse geneeskunde” (5e-4e eeuw vóór het christendom!) wist al dat een zwangere vrouw de volle waardigheid van een menselijk leven in zich draagt. Hoe komt het dat moderne geneesheren, die alles weten over embryologie, dit niet meer weten? De eed van Hippocrates die het ongeboren menselijke leven respecteert, gold nagenoeg 24 eeuwen, tot vorige eeuw. Om abortus te kunnen invoeren werd toen gewoon “het recht op leven” als basis voor de menselijke beschaving en de eeuwenoude eed van Hippocrates afgeschaft.
De abortuswetgeving werd telkens geforceerd door een extreem dramatische situatie, bv. een moeder die dreigt te sterven omwille van de geboorte van haar kind. Daarvoor is echter geen abortuswet nodig. Wij zijn geen deskundigen op dit gebied maar een vriend gynaecoloog zegt dat een moderne geneeskunde én moeder én kind tracht te redden. Of het geval van een dokter die als vertrouwde huisarts plots heel de familie over zich heen krijgt omdat een minderjarige dochter onverwacht zwanger blijkt te zijn en de man voelt zich praktisch gedwongen abortus te plegen. Zelfs hiervoor was geen abortuswet nodig. Iedere rechter kon beslissen dat die arts slechts een milde of geen straf krijgt omwille van verzachtende omstandigheden, waarbij tegelijk de eerbied voor het ongeboren leven gerespecteerd bleef: het doden van ongeboren leven is en blijft moord. Bovendien, wat als drama ervaren wordt (onverwachte zwangerschap) kan niet door een nog groter drama (abortus) opgelost worden. Ook wanneer vastgesteld wordt dat het kind gehandicapt zal zijn, is er geen grond voor een abortuswetgeving. Een samenleving die als enige oplossing heeft het doden van de zwaksten, is de naam van beschaving niet waard. In geen enkel geval is het wetens en willens doden van een ongeboren menselijk leven een waardige oplossing, zeker voor een moderne geneeskunde. Wanneer onze moderne maatschappij op wetenschappelijk, technisch, financieel, psychologisch en sociaal vlak zo onderontwikkeld is dat ze aan moeders in nood niets anders te bieden heeft dan het doden van het kind, dan leven we nog in een oertijd, eeuwen vóór Hippocrates.
Deze barbaarse, populaire geest treffen we ook nog aan in het eerste artikel dat hierover op de VRT verscheen en waarin enkel drie kopstukken aan bod komen met redeneringen vanuit de vrijmetselarij. (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2022/06/24/fup-roe-wade/aria). Moeten wij daarvoor de fundamenten van onze beschaving opgeven? De strijd om abortus steeds meer uit te breiden heeft niets te maken met de zorg voor vrouwen in nood maar is een ideologische strijd om de menselijke en christelijke fundamenten van een beschaving te vernietigen.
De echte vooruitgang bestaat in het respecteren van het “recht op leven”. “Abortocratie” als gelegaliseerde barbaarsheid gaat niet samen met beschaving en menselijkheid. Het wordt tijd dat de hele westerse beschaving zijn grootste blunder onder ogen ziet, er een niet ideologisch geladen debat over houdt en het recht op leven als basis voor iedere maatschappij herstelt, voor het goed van iedereen.
Pater Daniel
De Argeloze Duif 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.